kırık dökük cümlelerim,kalbim gibi
dokunduğum her yerim sancılı,
gözümden sakındığımı kaybettim
......yitirdim.....

ellerimde yetim kaldı,büyüttüğüm aşk
devrildi dağlar üstüme son
..... çırpınışlar dayım......
kırılan bedenim değil sadece
şiirlerimi tarumar ettin

erguvanlı bahçemizi,sarmaşık güllerimizi kuruttun
adını kazıdığım ağacımızı kökünden ettin.
önünde diz çökmüş yaralı kalbi üstüne basarak,
......gittin......

bir kurşun sıkıp öldürseydin beni bu acıyla,
.....bırakmasaydın....
kozasında öldü kelebeğim,bir günlük
mutluluğu esirgedin hiç düşünmeden.

ardından duvarlara çarptım saatleri
zaman dursun diye,
hıçkırıklarım boğazımda dilimde ahım var
benim gibi sende kal yerle gök arasında yalnız
mecnun dönsün başın,içinde kasırgayla yaşa

desem de seni ilah gibi sevdim ben
gönlümde gözümde şahlanan vefasız yarim....sessiz çığlık...nry....