Ufkunun suları çürümüş uzak okyanuslarından
Derin bir ormanı geçerek gelirdin sen kollarıma
Sorgulu tütünlerin sarısı birikirdi dudaklarımda
Sert çığlıklarla bölünmüş yüreğime kurulurdun.

Acımsı koşuşlarla aralardık birbirimizin harını
Yanardı içimizde bir sevda, karıştırırken narını
Seçerdik kendimizden soyut bir aşkın en hasını
Çabamız göğsümüzü acıtırdı, yanardık velhasıl!.

En bencil acılarla sevişirdik, kanardık birbirimize
Gözlerin ömrümü sıyırıp geçen bir mermiydi işte
Yarım kalmış şiirler tamam olurdu yüreklerimizde
Efkârım olurdun vedalara sarılıp gittiğin günlerde.

Sen içli türkülerin nakaratıyla geceme sokulurdun
Karanlık ve korkulu denizleri aşarak beni bulurdun
Kışkırtıcı bir sabırsızlıktı varlığın, hep kaybolurdum
En dizginsiz sözlerin yelelerine yapışan el olurdum.

Günleri çizerdik ekranlara, bölüştüğümüz çok şeydi
Korlu dudaklarımızda bekleyiş vardı, bedeli özlemdi
Yitmiş günleri çağırırdık geçmişten, hatıralar deliydi
Aşkın yüreğindeki kilitli sandıktık, sebebimiz sevgiydi.

Selahattin Yetgin