Dalgalı sulara kapılmış bir sandalım
Kıyılara sevdalı fındık kabuğu yüreğim
Kavisli bir geçmişin alışkanlıklarıyla
Sarılıyorum sonsuzluk bekleyişlerine.

Bütün yönlerin kayıp hüzün limanlarında
Sorgularımın biletlerini buruşturuyorum
Ayrılıklara uzanan gönülleri buluşturup
Korkuların saniyelerini içimde saklıyorum.

Yanık bir gecenin yıkılmış kentlerindeyim
Kanamalı uykuların celseleri başlar birazdan
Uzağımdayken yar, çalınıyor tahta kapılarım
Bir düşün sandalında yüzükoyun ilerliyorum.

Hıçkırık tutunurken tenime, unuturum ah kahrımı
İtiraftır şiirlerim, günüm güllerine sarılınca
Rüzgar öper dudağımdan, silkelenirim anılardan
Mavi bir gökyüzünün sularıyla sevdaya yıkanırım.

Gözlerinin delici oklarıyla düşürsen de sen gövdemi
Kanımı kurutsa bakışların, üşüşse gövdeme karıncalar
Çiğnensem sonbahar yaprakları gibi, karışsam toprağa
Bir sarmaşık gibi yeniden uzanırım ben kadın yüreğine.

Bütün iç çekişlerimin gümbürtüleriyle yumsan gözlerimi
En unutulmayan baharlarda yetiştiririm sevda güllerini
Konarım aşkın çeşmelerine susuzluktan bitap kuşlar gibi
Kollarında tükenecek bir ömürle öpüp koklarım ellerini.

Karışsam sulara, eşsiz bir ışıkça sokulsam nehirlerine
Her mevsim cemreler gibi düşsem coşkuyla seven gönlüne
Dudağımdaki mırıldanış olsan, kan gibi dolaşsan içimde
Alnımdaki kaderle, avuçlarımdaki çizgilerle ağ gönlüme.

Selahattin YETGİN