Yolcuların uğramadığı saatlerdi
Yeni hanların kapıları açık
Ne yolcu vardı ne de geçen
Açıktı kapılar ardına kadar
Karanlıklar adam boyu…

Kuytulara yapışmış salyangozlar
Giremiyor aydınlıkla rezonansa
Koca feryatlar küçük suskunluklar yaratmış gecede
Beli doğrulmuyor zarafet yüklü hoşlukların
Her yerden damlıyor karanlık geceye
Katran gibi isli kara

Avuçlar kapalı, gönüller örtülü
Yürekler kederli, insanlar kibirli.
Herkes derin uykuda…
Hezimettir içlerinde…
Ceplerinde kazandıkları
Zihinlerinde çakılı kaybettikleri

Bir yalnızlıktan bin kalabalık doğar,
Karanlık zengin, boşluklar andan üryan
Cirit atar kahramanlıklar
Yalnızlığa perçinlenen kaç keder iniyordu
Kalemler atlıyordu kâğıtlara bir yazma, yazılma sevdası
Yeni dramatik cümlelere eşlik eden edene
Nezaketler fay hattında
İyiliğe siperli düşler darağacında ipek urganla asılı
Umutlar yitik bir çığlığın ardında saklı.

Kalakalmış körpecik bir umut lambada
Lamba söngün, ışıklar uykuda
Körpecik umut tek başına
“geç” diyor polis
“yeşil ışık yanıyor, geç karşıya”
Uykuda gecenin elleri
Kör belki de sağır bir yerleri
Geniş karınlı geceler
Başka türlü hiçliklere gebe
Yorgunluk damlıyor geceden
Bir yerlere sığınma çabası yüreklerde
Sığınaklar küflü, kuytular kalabalık
Tık yok kimsede

Gece engin.
Tütün dumanından zifiri akıyor
Bir eli cebinde
Diğeri ile zehri soluyan
Bir adam sokakta…
Üşümüş…
Ceketine sokuluyor yürüdükçe daha…
Nereye gideceğini bilmez, adressiz
Zaman sabaha çeyrek kala
Kuytular bile zifiri bir nefes soluyor

Sığamıyor geceyi avuçlarına alanlar kalıyorlar ayazda
Yürek kapıları kapalı
Can evleri sıvalı
Başka hoşlukların seyrine dalmış kimisi
Asi rüzgârlar düşse de geceye
Başka fırtınalar başka diyarlardan gelenin yolunu bekler
Bir firar yükselirse de zamanda
Uçamaz devrilir kanatlar
Yol yakın lakin varılmazdır gecede
Bir horoz sesi kucaklar geceyi sırtından
Loş gecede tırsak adımlar
Dağılır feryat sonlanır boşluklar
Gölgelerde bir seyr-ü sefer
Gecede yol alma telaşı

Bir trenin acı çığlığıyla
İner günün ilk ışığı
Dağıtır karanlıkları
Sarar tüm boşlukları
İner binlerce altın ışık…
İncecik…
Saat sabaha bir kala yoktur karartılar
Boşluklar yırtılır sabahın narin sevgi dolu ellerinde
Bir telaş, bir kalabalık
Sabah gülümser
“Yapacak ne çok şey var”
“Kalkın” der insanlığa
“Kalkın, doğun dünyaya…”


maide özgüç
16 Eylül 2013