Yokluğuna sabretmekti âşk, sabretmek yanmaktı,
kül olmaktı sonra,
oldu’m ...

... karıştığından beri gözyaşlarımın rengine hasretim
bağrıma konuşlanalı volkanlar
kıvrandığımdan beri sensizliğin ertesinde
ellerim mavi yazıyor
dilim kara okuyor yâr...

di’li geçmiş zamandan
özenle dizerken sensizliği sabır tesbihime
ardınsıra uzayan cümlelerin
ardından uykuyu unutan gözlerimin
kaç şafak söktüğünü unuttum kahverengisinde
çaresizce süzülürken ortasına bir ummanın
ümit cümleleri kurdum intihârlarıma
iğfal edilmiş hislerimle

inançlarıma taş bağlayıp fırlattığım
Fıratı ağladım yine yokluğunda
dilime hasreti dokudu ismin
seni doğup
beni öldüm kuytularda
sus bağladığım çığlıkları kırdım dileklerinden
sensizliği beledim sessizliğe
bilmiyorsun yâr


yüreğim terkederken mütemadiyyen bedenimi
soluklanmak için sende nefes nefese
yolunda yorulmadan yürüyorken oysa
düşe kalka kanıyorken yine kendime
avunurken hayalinle uykularımda
ağır aksak filizleniyordu ikinci baharıma vuslat
hissetmedin mi görmedin mi yâr


dilime koyduğun ağıtların susmuyor
bigâne b’akıyor hayat gözlerimden
karanlık kapılar vurulurken kelimelerimin ardına
örterken bir gece bir yarayı daha sabah umuduyla
gel sen diyorum
gelsen ve dinse acılarım


biraz daha dokun yalnızlığıma yalnızlığınla n’olur
süzülsün ruhuma parmaklarından huzur
dinsin tufanlarım
kırılsın fikrimin buzları
aklıma mesken tutan gitmelerin
yıkılsın usulca yuvası

sarı fırtınaların davetinden kopan
sessizliğe bürünelim ikimiz
konuşmama hakkımızı kullanalım
çıldırmak olsun jokerimiz



bir hüzün
bir de yüzün perdelensin sonkez gözlerime bugece
tek kelime dört harf süzülsün ılık ılık
üşümeyelim mesafelerde

sadece sana şair olsun acemi kalemim
bitmeyen şiir ol mürekkebimde
gece gündüz seni yazayım
bitiremeyeyim hiç
seni okuyayım
yazayım
yanayım



mutlu yanımdan sev beni
sevinçli yanımdan öp benden habersiz
kurulsun cümleleri bir yuvanın
sökülsün intikamı kara gecenin bir seher vakti
" dudağıma dokunduğunda yârin
alnımdan öptüğünde vatanın" olayım
yârenine ana
rabbinden armağan olayım kavrulan çöllerine
bir damla su niyetine
bir damla âşk ...



çek gözlerini uzaklardan artık
zaptetsin rengi dilindeki isyanları
ela bir rüzgâr savursun bizi
kuruyalım okyanusun ortasında
kalbimiz sırılsıklam

güneşin izinden tutunalım
peşinden gidelim gölgemizin
ters adımların doğru hedefi olsun âşk
doğum sevinci olsun yârenimiz

biz’e
mutluluk yok dediler, hani olsa duyardık
ispatlayalım bunu serkeş düşen akıllara
iflasa uğratmadan ümitleri
kazanan biz olalım
çoğalan biz...


gel
kendimize has mevsim yaratalım
bahar olsun tüm aylar
bir cemre toprağa
bir cemre suya
bir cemre de kalbimize düşsün
vurulmadan şakağından kavuşmalar

bir türküye bestelensin ahvâlimiz sonra
bir şarkıda nağmelensin aşkımız
sürgüne çıkmadan yollarımız
gömülmeden bir şiire bir sevda daha
gel’sen diyorum yâr
gelsen artık yarınlarıma ...

... kavrulduğumdan beri gözyaşlarımın korunda
yanaklarıma kondurduğundan beri volkanları
içime çöreklenen se(n)ssizlikte
kalbim vuslat diyor inatla
dilim umut d’okuyor fallarımda yâr...