Ah Bayım
Gelseniz yalnızlığımın şehrine
Hasbihal etseniz sizi unutmama engel anılarla
Bir şeyler ikram etsem size
Biraz hüzün, biraz acı belki
Üzgünüm Bayım, umudum tükendi


Öyle sinmişsiniz ki içime
Siz gözlerimsiniz, ellerim siz
Zaman siz, anı siz
Yaram siz, yangınım sizsiniz


Yetmiyormuş gibi yokluğunuz
Birde eylül geldi çöreklendi can evime
Ah Bayım bunca efkâr fazla bu gönle


Ne zaman söndürdüm tamam desem
Bir anı körükler içimdeki külleri
Aklım, kalbim yangın yeri
Biran önce kopsa kıyamet
Yoksa bitirecek yalnızlığın alazı benliğimi


Denemedim mi sanıyorsunuz unutmayı
Kendimi yitirdim kendimde
Hem insan ha deyince silemiyor geçmişini
Ömrümü sığdırdım da sığdıramadım gönlümü türkülere
Ah Bayım ne yaptınız bana böyle?


Eski bir pencere kenarına oturup
Gözlerimi hizalıyorum ufka
Kulağıma çalınıyor şarkımız
Spiker eski bir parça diyor
Elimi atıp göğsüme yaramı kontrol ediyorum
Dün gibi diyorum, dün gibi taze