dokunduğum her yerde izin
gözlerinde kalırken
yırtılır gecem
düş yanıklarında
kim bilir kaç yıldız kaydı şimdi
o
çocuksu gülüşlerimizden
korkular
diz boyu
hepsi mi çelişki
varla yok arasın da
kalırken umutlar
kaç
nefes eder ki gülüm

durma

haydi git
yaseminler büyür kendi yaprakların da
nefes
nefese

burkulur içimiz
serseri bir rüzgar gibi
bazen uçurtma
bazen de marazlı martı kanadıyız
denizin üstünde dönerken
sanki
sardalye sürüsüydük aynı akıntıyla giden
kaybolduk
gün ışığın da
ıslandık
her yağmur damlasın da
çaldılar gülüşlerimizi
çaldılar sevinçlerimizi
asıldık
şimdi

o

küreklere
mavi
mavi
yeniden doğana dek
her
bahar
bir gelincik tarlasın da
son/güldü
O
solan penceremizde
suskun
solan bir resim
geçmiş üstünden yıllar
ilk gün gibisin
parçalanan yüreğimde
deniz
deniz
kokan

her çığlık bir sessizlikse
ne
çokmuş içimde ki sessizliğim
kıyamete dönerken
mavi

Mahir ULAŞ