Kendi emeğine
Kendi ekmeğine sahip çıkamayan
Başkasının emeğine sahip çıkamaz..

Mahir ULAŞ






Şimdi zamanları asıyorum kirpiklerime
Kaç mevsim devşirdi kim bilir
Kaç yaprak
Düştü
Takvim yapraklarından
Şiirler tutuştu
Esrik yüreğimde
Asılırken
Ağaç dallarına dilekler
Gözlerimizde sırlı sancılar
Direndik be çaylak umutların devrim sancılarında
Kaç yüz daha düştü tebessümden

Şimdi acılardan bir duvar
Resimlerde kalan hatıralar

Ve
Tende ten izleri masum sevişmeler gizlenir
Ay düşünce Gözlerimizden
Kararır maviler
Bir çocuk ölür ilk nefesini almadan
Rüzgarın ılık esintisinde
Kan kusar güneş
Her gün batımında
Açılır yaralar
Dökülür zaman
Yıkılır mihraplar
Deniz susar
Yırtılırken karanlıklar yıldızlar doğar
Bir kelebeğin gözyaşlarında
Tutuklanır ölüm
Asi yüreğimde
Yakışmadı ölüm
Yakışmadı sana be deniz
Son nefesindi gözlerimde
Söküldü yüreğim bir pazar sabahı
Yenik düştü bir kurşuna
Yenilmedik
Aşkın en soytarı haline
Yenilmedik be deniz

Uyu

Şimdi ışıklar içinde
ULAŞ
SANA EMANET
Şimdi oda bir öksüz
Bir gelincik tarlasında
Anne sıcaklığına hasret

Mahir ULAŞ