ve bir gün toprak çağırınca seni kimselere randevu verme.


anne gülüşlerim neredeler
bir sandığın dibine koyduğum aşklarımda yok
bahçede çam ağacına asılı umutlarda kaybolmuş
ve en son aynada gördüğüm ben değilim............!


................................


neden korkar insan ölümden
neden
ha erken ha geç tanrının son planı bu
içinden çıkılamayan bu telaş niye
kıvranışlar aldanışlar
yağmur yağar kaçar ıslanmaktan
neden kaçıyorsun
öylede ıslanıyorsun böylede
şeytan çıkarır gibi aşktan
niye hırpalıyorsun yüreği
sevmesini bilmiyorsan at kendini denize
sıkıştırma zamanı yapma fazlalık
etme bağışlama ihaneti
kış yine gelecek üşüyecek yine hayat
yaz gelecek yanacak toprak
görmüyor/musun tanrı sohbeti kesmiş insanla
her düşene vurma akıl yitiği bir vahşet olma
turnalar göçüyormuş olabilir
çık dışarı çınarlar güvercin dolu
bir çocuk ağlamasında ağlamayı dene
büyüme birazda
ve otur bir kitabı resimle gözlerine......

saklanma kanıtla ne olduğunu
artık zaman yaraları sarmayacak kadar akıllı
birazda sen onar bozuk düzenli şu çağı
hani yalanlar ölünce
ay ışıklarından hayat düşer bakarsın
cebine doldur doldura bildiğin kadar yaşamı
sen kendini bağışla
ve kendinde yaz kaderini...........tersine düş güzelliği.....