Renksiz ızdırap biriktirdim gönül heybemde
Güneşin avuçlarından iyotlu sular içiyorum
Uzak dağlarda hayallerle sevişiyor insanlar
Dudaklarında kimi yılgın, kimi ahraz bir türkü
Şuursuz bir kırılganlık belki de sorgularım
Sevdanın ruletini döndürüyor yüreğimde bir kadın

Kekre yaramın kabuğunda ellerin, içimde c/an kırıkları
Telaşlı mevsimler geçiyor sürgit ömürlerimizden
Karanlık düşlerin keskin virajında bekle beni
Birazdan sağanağı başlar kifayetsiz yalanların
Aldırma sen ruhumun vakitsiz hazanlarına
Parmaklarımda bile en ulvi alışkanlığım oldu adın

Aşikâr bekleyişlerin çatlamış fanuslarında Eylül
Bezden bebekler sallıyor dizlerinde nicedir kadınlar
Bütün yürekler aynı, hak edilmemiş mutluluk arıyor
İki ileri, üç geri, kum saati yeniden aşka boşalıyor
Ayrılıkların elim mürekkebi döküldü yerlere
Birbirimizden gitmek, inadına yangınları çoğaltıyor

Ruhum kan revan, suskular örüyorum kendi içimde
Ebedi aşkların pişmanlık ruleti dönerken labirentte
Özlem asil bir yakarıymış, gök dönüşürken griye
Aynalar sırlarıyla sindirir mutluluğu derinlerinde
Yaşam kırıkları birikti saçlarımda seni düşündükçe

Eski bir şarkı gramofonda, ‘Özledim seni, nerdesin’!
İsimsiz bir öykünün tuşlarında alışkanlığımızdı hasret
İltica düşlerdir gerçek olan, herkesin hikâyesi hep farklı
Gözyaşının rengi mattır, siyahın yoldaşı inadına beyazdır
Nefesini sür ozan düşlerime, kalplerin kilidi hep pastır
Mağrur hayallerin odasındayım, asırlardır aşktır adım

Selahattin YETGİN