kaleminize yüreginize saglık anne baba şiirleri her zaman canımı yakmıstır bana cok dokunmustur sizin şiirinizde can yakan şiirlerden olmus saygılarımla..

yaşanan o an ne kadar da canlı...
gözlerimde benimde yağmur şimdi bilesin şair...
ve babalar ne çok özleniyor ,ne çok aranıyor...
ve onun içimizde oluşturduğu boşluk ne kadar da büyük...
ışıklar içinde olsun babanız şair...

Oy içim burkuldu benim :(

bilhassa erkeklerin babalarıyla ilgili yazdıkları bana çok enteresan geliyor, neden bilmem. Ama yok, bu bir başka olmuş. Sanatı vücuda getiren acı madem, ölümden büyük acı mı olur ?!!

çok çok çok güzel olmuş, çok beğendim.kelimeler duygunun önüne geçip silikleştirmemiş duyguyu. Buram buram hissettirdi. Hep yazın diyeceğim, dilim varmıyor..... Zira yazmak acıyla oluyor görüldüğü üzere..,

saygılarımı yolluyorum yazan yüreğe...

dua ile,

yazana da,

yazdırana da..

the life tarafından 8/27/2013 9:07:33 AM zamanında düzenlenmiştir.

Uzun zaman oldu sesli sesli şir okumayalı
Okumasıda seslendirmeside güzeldi.
Yüreğinize sağlık her satırı içtenlikle yazılmış
Herkesten bir bukle almış bu satırlar

Çok hüzünlü bir şiirdi değerli dost, tabii ki insanın babasını kaybetmesi hele ki çocuksanız kolay kolay kabullenilebilecek bir şey değildir, Allah sabır versin diyorum ve ;
Harika, duygu dolu, hüzün yüklü çok güzel şiirinizi kutluyorum.
Saygılarımla.

Üstad çocukluğumu ve babamı hatırlatın,yüreğine ve kalemine sağlık var olsun kederli yüreğin,baban duyuyor seni,üstad tebrikler.




BABA DUYUYOR/MUSUN.....




yakışıklı yüzünü yalnızlığıma çizdim
kızmadın değil mi baba........


konuşurken hatırladığım kadar yani
Lazca bir şarkı dururdu gözlerinde
ve annemin Kürtçe adımlarını izlerdin
daha o zamandan heveslendim adam gibi aşık olmaya
aslında tedirgin bir ömürde hala çocuk gibiyim
ama adam gibi bir kez aşık oldum bilesin......

sen daha son sefere çıkmadan
siyah beyaz hüzünlerin tadını çıkarıyordu herkes
renkler sadece sevinçlerin özün/deydi
hani çocuklar daha büyümemiş
ve elma şekeri tadında oyunlar oynardı o zamanlar.....

senin kokunda özledim hep büyüdükçe azalan varlığını
başlarda düşlerimde hep gelirdin
hani o siyah beyaz resimdeki yüzünle
zaman geçtikçe yüzün belirsizleşti
ve artık gelmiyor/dun gece uykusu çocuk halime.....

sorarsan adam oldum sanırım
anneme dostlarıma göre
ama sevdiğimi sorarsan
dedim ya bir kez sevdim adam gibi
ama o da adamlığımı aldı gitti......

galiba kanadım çoğu kez
hep küçük aklımda büyük hayaller kurdum
sen geri gelecektin
bir gün kapı çalacak elinde valiz
ve gülerek ben ölmedim diyecektin
galiba kabullenmek çocuklara göre değilmiş
yırtık bir pantolonla
akşam babası eve dönen çocukları izlerdim
ve ardından sokağın başına bakar seni beklerdim
şimdi burayı yazarken yağmur konuyorsa gözlerime
tek suçlusu sensin baba
kızma içimde büyümemiş o yedi yaşında çocuk var hala
diretiyorum inat ediyorum ağlıyorum
yedi yaşında kaybolduğum haziranda
seni çok özlüyorum.....

ne olur affet baba
toprağının başındaki çam ağacını sulamadım
uzun zamandır da çok az yemek yiyorum
zayıfladım ve kanayan gecelerde şiirlerle ahbabım....


ve sevilen adam gibi insanlar teker teker göçüyor
erken giderken sen hatırım da kalan
dayımın kucağındaki halimdi
bir cam şişede gazoz
ve senin daha öldüğüne yeni alıştığım anda
gözlerimin buğulanması
arabada arka koltukta
artık ağlamaktan yüreği sökülmüş annem ablam
en arkada ambulansta........


duyuyor/musun baba sadece bedenim büyümüş değil mi....