sessiz film
bir kelime
en iyisi sen, bu akşamı bekle…

gölgedeydi
ama birden her şey güneş gibi bir hal aldı
kaba, şiddetli ve acımasız
hareketleri kesik kesik
öpüşleri uzun
gizemli tutkulu
bir ölüm öpücüğünde kaynaşmış
iki yalnız dudak
sevgilinden gizli gizli beni düşünsen de
bak şehir bambaşka alemlerde

düşünme sen şimdi bunları
derin mevzu ağzında yalanan yalan

ağır ağır gençleşmekte kainatı yırtan avaz
çiçeklerin içi ile hafıza
kan gölüne döndü döndü cinayete
ne kadar çok konuşursan
o hızla boşalıyor kan
ay ışığı süründüğü yerden kalkıp iki ayağı üzerine
uluya uluya yırttı beyaz gömleğini kabaran göğsüyle
mesaisi biten bir aşk gibi memleket
şimdi herkes sevdiğinin yanına gidecek
her kıpırtıyı sevgili sanıyoruz ya, üzülüyor insan

düşünme sen şimdi bunları
derin mevzu aşk’a kıpraşan her uzvun

inci dizili ezanların sabahında
yarım bir gülüş
ayıplardan kalan bayramları öpüyor
ağlamaya müsait ruhun sürttükçe dili
kalbinde bir nefret hali
sözlerin bırakıldığı yeminler
kitapsız diline inerken
tanrı, kelâmı ile besliyor gövdemi
işte o vakit güneş de sana tutulur ay da
acı bana

düşünme sen şimdi bunları
derin mevzu bu ACI tutulması…


alicengizoyunu
(…acı bu ya, ne kadar sürer ki!... hem benim okyanuslarımdan sana benzer çok Akdeniz geçti…)