Gidiyorum
bütün anıları yırtık bir valize doldurdum
odamın her tarafına sürükledikçe saçılıyor
yeni valizim hiç olmadı benim
o yüzdendi belki de sana olan saplantım
senin gibi kolayca yenilere alışamamam
bu sevda yarışında seninle yarışamamam.


Gidiyorsun
bu yürek dönüşü olmayan bir otobüse
son biletini rezerve etti
al o sahte gülüşlerini
lazım olur bakarsın ilerde
yanına yemen için biraz acı koydum
sevmezdin yalanları acısız yemeği
bak gönderirken bile yine seni düşündüm.


Sana yazdığım hece hece vuslatları
hiç gelmeyecek olan baharların koynunda uyutuyorum
hayat bu herkes mutlu olamaz ninnilerini
usul usul kulağına söylüyorum
ben senden sonra kendimi böyle avutuyorum.


Giderken ayağımın tökezlemesine aldırma
o umut ışıklarını kapat gözlerinde
kolay değil elbette onca anıya takılmadan gitmek
sendelediğime de aldırma
hep şu merdivenlerin dikliğinden
sanmaki vedanın ağırlığından .


Onca emeği sandığıma dizdim sıra sıra
merak etme hepsi tek tek ütülü
en ufak sallantıda bile dökülmeyecek şekilde
yerleştirdim gönlümün karanlık köşesine
hakkını teslim ettim sana
sen etmesen de olur
sonunda senden gidebilmenin cesareti yeter bana.


Hani derdin ya sensiz nefes alamam diye
hani bende inanırdım ya gözlerindeki yalanlara
çocukça bir mutlulukla kollarımı dolardım ya boynuna
artık güneşi bırakıyorum sana
hep sana doğacak doğudan
ben batıdan esen poyrazlarla
karanlıkta da yolumu bulurum
ve inandım artık sensiz de mutlu olurum.


Ayvazım DENİZ