Kadın dizlerinin üstünde doğruldu
daha dündü düştüğü çukurda
üstüne geçmişinin toprağı atılalı
her fırsatta yüzüne vurulan
gelinlikle girdiğin evden
kefenle çıkarsın ancak darbelerini
bir adım iterek piyon diye çıktı satranç tahtasına.


İlk defa adam su isteyince
burnunu yediği dayakların kokusuna gömerek
kendin al dedi bir taş daha öne sürerek.
Adam alışkın olduğu at’ı kadının üstüne sürdü
meydan onundu ve kadın çifte darbesiyle
bir kez daha yeri öptü.


İlk kez kanayan burnunu elinin tersiyle silerek
dolapta kötü gün için sakladığı yüzüğü
filin burnuna takarak atı devirdi kadın
attı ortaya alyansı ve durakladı adam
bir adım geri kaçtı veziri
kaleler sallanıyordu ve adamın gözlerinde
korkunun cirit attığı tehlike çanları çalıyordu.


Adam çocuk piyonları kalkan yapıp
tahtanın üzerine attı utanmasız
hep yenerdi bu sayede bilirdi adam
ve son hamlesini yaparak
’’ şah ’’ dedi bir tokatta fili yere sererek
kadını yendiğini düşünmenin
o savaş meydanında ki kükremeleri kıskandıracak
düşmanın kendini ezik hissedeceği tonla
sarhoş ağzını kalenin kenarına sildi.


Kadın eteğinin ucunu yüreğine dolayarak
daha önce hazırladığı valizi kapının önüne sürükledi
ve gururlu bakışlarını adama dikip
’’ mat ’’ dedi.



Ayvazım DENİZ