Dön deme bana sakın çok geç her şeye artık
Savrulup gittik çoktan ikimiz ayrı yola
Gözüme yüklediğin anılar çoktan yırtık
Yerleşmen mümkün değil artık ölen bu sola
O köprünün altından çok sular aktı gitti
Kalmadı esamesi bir masal böyle bitti.


Yaşlarımı kuruttum yeniden gülen gözde
Geçmişte üzüldüğüm her şeyi gömdüm çoktan
Mutluyum ben demiştin gönderdiğin son sözde
Nasılsa harcamıştın aşkımızı hiç yoktan
Barikatları yığdım yolların kıyısına
Mühürü çoktan çaktım Yusuf’un kuyusuna.


Zamanında dil döktüm kıyma bu aşka diye
Sen kendi aleminde asıldın ona buna
Ben mi yetmedim sana adımı yazdın suya
Aktı gitti gönülden bütün emek boşuna
İsyan gönülde sızı sızladıkça sızladı
Yangına döktün suyu soğuğunda buzladı.


Dönsem de ne farkeder eski duygular kırık
Yapıştırsan tutar mı buruk çıkar nağmeler
Sürüklendim çöllere ayağımda bir çarık
Kerem gibi tutuştum çözüldükçe düğmeler
Gömüldü duygularım eski lahit mezara
Geçmişe göm sen beni geldik say biz nazara.


Ayvazım DENİZ