Bu sana yazılmış olan son şiirim.
Her şey bitti artık!
Son kez olsun beni iyi dinle
Sana sevdamdan çok ayrılığım var.


Bu gece senin için yandığım son cehennem.
Özlemini çektiğim son gecem.
Yanmakta olan bedenimin sonuna geldim.
Son kez yakıyorum sigaramı yokluğuna
Resmine bakıyorum
Ve son kez sarhoş oluyorum gözlerinin karasına.


Bitti artık bitti!
Şimdi benden çok uzak kentlerden birinde hayatına devam ediyorsun.
Umursamadın geride bıraktığın kederi
Biliyorum artık benim değilsin.
Bunu bile, bile yaşamak kahretti beni.
Hani tedavisi olmayan bir hastalığa yakalansam
İnan üzülmezdim bu kadar.
Ölür giderim derdim.
Ama senin gidişin daha beterdi
Her gün kanıma işledi yokluğun
Her gün öldürdü beni dirhem, dirhem.


Sen her gün yaşarken ölmek nedir bilir misin?
Her gün gözlerin takılsa boşluklara
Görmemeyi geçtim, için k’anarken
Mutlu olanları seyretsen acımaz mıydı yüreğin?
Sen aşk nedir bildin mi ki
Sen sevda için yanmak nedir hissettin mi?
Biliyorum sende yürek olsa biraz sızlardı için.
Ama sende o yürek yok!


Ben hangi şehrin günahı girmiştim?
Azabı büyük oldu yokluğunun.
Tek benim mi suçumdu ayrılık?
Tek ben mi seviyorum dedim?
Seni bilmem ama ben acıya kurban gittim.
Oysa ben seni sevdikçe cennet olurdun bana
Şimdi en ağır cehennemdeyim!


Sen varken yanımda korkmazdım hiç.
Darılmazdım mevsimlere, gücenmezdim terk edenlere.
Hatta isyan etmezdim ıslak kaldırımlara.
Ama sen içimde ki ‘’ben’i’’ yok ettin.


Bitti bu aşk bitti!
Sen giderken bile seni durduramadım.
Çünkü sen o kadar kararlıydın ki gitmeye
Kalma meraklısı hiç mi hiç olmamışsın.
Sen gittiğinde anladım.
Oysa ben ne savaşlar vermiştim yüreğimde
Kalman için.
Sensiz olmak benim sonum olurdu biliyordum.
Peki ya sen?
Sen de savaştın mı bu aşk için, bizim için.
Korktun mu kaybetmekten
O kadar gözyaşı döktüm ki ardından
O kadar haykırdım ki gitme diye.
Ama sen nankör çıktın.
Güvendiğin sevdaya, sığındığın yüreğe alçakça davrandın.


Gitmeliydin
Seni günahların beklerdi.
Seni sonu olmayan yollardın beklerdi
Ve dahası seni hiç sevemeyecek insanlar beklerdi.


Keşke seviyorum demeseydin gerçekçi olsaydın biraz.
Ben ki seni yalansız sevdim.
Kaç gece mi ayırdım sabahımdan.
Kaç kez bozdum yeminimi senin uğrunda.
Kaç kez kırdım kadehimi yokluğuna
Ben tükendim artık.
Geride bıraktığın acına katlanmaktan usandım.
Sevsem bile ne fark eder?
Gittin işte. Bitti.
Biliyorum bu sefer dönüşü yok!
Kalbim sensizliğe alıştı ama
Bu sefer telafisi yok. Olmayacakta.


Gitmeliydin
Öyleyse git sevdiğim.
Yolun açık olmasın ama
Hoşça kalma mesela
Gittiğin tüm yollar yine bana çıksın!