Ben sabahlarda sevdim seni
Saat sekiz olur pencereme koşardım
Nefesimle buğularını silerdim camların
Tak tuk diyen ayak seslerin dolardı kulaklarıma
Günaydın ömrüm diyen gözlerini
Ellerimle selamlardım penceremin arkasından
Tebessümün yayılırdı çehrenden çehreme
Akşama dek bende konaklardı gülümsemelerin
Bitmek bilmeyen geceler inerdi sensiz zamanlarda
Vakitleri kovalardım dünyamdan
Bitmesini isterdim bir anda gecelerin
Ardından tan yeri ağarsın sabah gelsin derdim
Saat sekiz olsun yine
Ayak seslerin konsun kulaklarıma diye
Yelkovan ile akrebe emirler yağdırırdım
Ve nihayet sekiz olurdu saat
İşte ben yine penceremdeyim
Camlarımın buğuları çözülmüş
Saatim senin geçişine ayarlı
Ellerim sana el sallayabilmek adına tetikte
Ve geliyorsun geçiyorsun yüreğimin varoşlarından
Günaydın ömrüm diyorsun ruhumun derinliklerine
Ardından yine sen gidiyorsun
Acıyor yüreğim
Ben kalıyorum
Ben kanıyorum…

18.07.13
Faruk ANBARCIOĞLU