içimdeki yankıyı tüm dünya duyuyor gibi geliyor
tanımlamaya çalışmam belki de koca bir ihanet
yalnızlığımın işsiz kalışına ithafen desem
evet en iyisi bu galiba
ya da daha iyisini uydurana dek!..


“ AŞK için saflaşmak gerek.
Saflığını kaybetmiş insan için aşk, gerçekleşmesi imkansız bir ütopyadır.’

merkezimi kucaklamasıyla
nefsimi unutuşum
sığınağımın kapılarını ona açışım
gözlerinde bir türlü ayık kalamayışım
gömülmeden tekrar dirilişim
adını tekrarladığımda sesimin kırılışı
tüm yüzlerin aşınışı
keşifsiz dizelerimin sahibi
derimden içeri sızan koca serinlik
soluma dokununca onu hissetmem
sağıma dokununca onu özlemem
her öpüşünde iliklerime kadar susuşum
defnedildiğim bedenin de ölümsüz oluşum

artık anlıyorum
güneş’in kıvrımlarında edilen raksı
biz bize kalınca doğan aşk’ı



yüzümü görseydiniz
’üstümü örtün’ derdiniz..


























“ AŞK için saflaşmak gerek.
Saflığını kaybetmiş insan için aşk, gerçekleşmesi imkansız bir ütopyadır.’Müfit İşler