.


sonura öretmenimiz birden durup; annını şamarladı
“heyvaaah” dedik, hep birlik
“kimin o(ğ)lusunuz”
“kimin gızısınız” derse ne deceniz
“sen” dedi
sadet
“-bobamın oluyun”
tam gafasına cepdeli indirceğdi ki, vazgeşdi
hariye
“-bobamın gızıyın”

sevim
“-muhtar Gara Amadın gızıyın”
bilemediler belli
sıra gelir
bana sorarsa hazırlandım
“dedemin o(ğ)luyun” decen

yumuşadı adam…

yazık, o hırsla sıra dayağı atmaktan
birilerini özellikle daha çok dövmekten
hazırolda bekledip arkadan penaltı atar gibi
haşin bir tekmeyle kıçüstü düşürmekten
Gonyalı, Cöbe Halili, Sadet,
vazgeçti,

daha evel hiş duymadığımız ve
hiç yakışmayan çok yumuşak bir sesle
hidayete mi erdi ne..
acaba muhtar mı geldi
bobalarımızı mı gördü
hayırdır işallah.. her gün gelseler ya
yımışacııık
“-arkadaşlar..
çocuklar, babanızın adını söyleyeceksiniz
muhtar, bekçi, çoban, çivtci-ileşber yok
muhtar değil.. Ahmet Altınay
bekçi değil, Bayram Çay
hademe değil.. Gafar değil.. Hasan Küçükçapraz
Akmemedin İbirem değil… İbrahim Karakurt
Bobuş değil.. İsmail Kipri
Topal Ismayıl yok.. İsmail Avcı
Akgulak değil, Osman Sümbül
Semerci değil, Mustafa Şen
Goziroğlu olmaz, Ramazan Çay
Macaroğlu olmaz, Abdullah Çark,
Macar Apdıllası yookk, Abdullah Çark
tamam mı Halil!
“-evet örtmeniimm!!”


ne zaman öğrenmiş herkesi biliyor vallaha
“adamların soyadını nerden biliyo kii”
hacımemetolu hacımemet değil Yıldırım Çelikli
Allah Allah niye ki dedim
Ildırım da ne ki..

sonra kime cepdelinen işaret ettiyse
kitap harfleriyle bobalarımızın adını dedik
bobamın adı Hacı Mehmet değildi
Yıldırım Çelikli,
Cavidin
Mehmet Yıldız,
Irafiyenin
Mustafa Şen!
yıllardır semerci aşşa
semerci yokarı
hakket len gozir, gucur ne ki
anam tembihlediydi
“avilden emmi olmaz
arif emmi deycen”
niye?
ne bileyin ben..

neyse sadede gelelim
işin aslı ne yaparsak yapalım,
ne edersek edelim
ne cevap verirsek verelim
müettiş gadak her şeyi bilebilecek değildik
naçar daha sert bir sıra dayağından geçecektik
ben bilsem başgası bilemese de
köylük yerde bu böyle
“Cöbe, Keklikolu, Çolak Mercen
ne ğözel şe(hi)re göşdüler
çocukları gurtuldu müetdişden
hinci ben bobama ne deyen
ne hayır bekler ki köyden
neye gorkar kı şeerden”

isdermin hinci
mesela meetdiş adımızın manasını biliyosa
yandık, kurtuluş yok
bu yıllardır böyleymiş
mesela ben adımın manasını biliyon
“peygamber adı” deycen ya
ya müetdiş adımın manasını yannış biliyosa
işde o zaman yandım..
hemi de çıra ğibi valla
Kezban’a “yalançı” dedi öretmenimiz
o da “valla billa yalan deği(l) öretmenim keziban” dediydi
ordan biliyoz,
valla hepiciğimiz biliyoz kezban ne demek

amma gel-gelelim; cavit ne demek
halil ne
selim ne
ırafiye ne
irecep ne!
onnar ne bilecek adlarının ne olduğunu

hu bi keş gün bi geçse de
get nalet ossun
ne dayak yeyceğsek yesek de
başımıza tebelleş olan hu mü(f)ettiş kabusu bi bitse
ürüyalarımıza giriyo töbossun ya
de(h)şet bi izdirap
ermanı mezaliminden galır yanı yok töbossun..
yok kelp olayın..
valla da yok
talla da yok

“-inşallah bir dtaha gelmez mü(f)etdiş”
“- bobama deyen de biz de göçelim
bak Turgut ıp-ıra(ha)t..
“-hay müetdiş gibi gelmeden gedesice
………..”
kökü kökme(ği) kesilesice
olmadan gedesice
sürüm sürüm sürünesice

“-yau devlet bu mü(f)etdişi neye
ğönderi(r) ki
yani sanki o bi ğünde
her şey tamamlanmış mı olacak
mü(f)etdişin her şeyi tam bildiği ne malim
biz de onu imtam etsek
mü(f)etdiş tam puvan alabili(r) mi
mü(f)etdiş her şeyi bilebili(r) mi
mesela köyden kaş gişi asger,
Bobuş Emmi kaç yaşında,
Deli Yakıp esgerciği ne olalak, nerde yapdı,
kimlerin “Sefer görev emri” var
bi evde iki goca-ğarı kim,
Yakıp Hoca nereli,
Sarı Mamıdın Halis nerde
gerçi bunu ben de bilmeyon
önemli de deği(l) emme
maksat soru sormağısa de(ğil) mi?
hemi de onun sorcağı çok mu önemli
hayatta hankı işimize yaraycak
mesela İsdambolun fet(h)ini bilemesek
elimizden geri mi alacaklar
bi adamı durduk yer de mi bu me(v)ki-makama getiriyollar
vardır bi bildikleri..

dö(v)letin işine garışmaya bakma
neyise de
yani valla alakası yok
bizim dö(v)letin işleri işdee..”
…

“-işi gaydı olmayan adamı ö(ğ)retmen et ver mayışı
bireş torpilı olana mü(f)ettiş de
olmadı ormançı

torpillilere mayış ba(ğ)laca(ğı)na
devletisen sen önüşlük
köye bi adam gibi öğretmen yollasan ya”

çok şükür bin şükür
ya öretmen yerine
mü(f)etdiş gönderseydi köye
dee(ğil) mi
gene de…
verilmiş sadakamız varımış
adam ileşberin ettiğini dutduğunu yemeycek baksana
ille ona özel civtci olacak
dedik ya verilmiş sadakamız varımış
ö(ğ)retmene gurban olasın
varsın her yanımızı çıbartsın,
cicik et etsin”

“-hepimizde bir endişe
acaba “müfettiş ne sorar”
biz nereden bileceğiz soracaklarını
ömrü hayatımızda
daha önce bi mü(f)etdiş mi ğördük
yenir mi, içilir mi
ne boka yarar,
gelmese olmaz mı..




ARKASI EN KISA ZAMANDA
MÜFETTİŞ GELDİ







RESİM
benden önceki dönemde.. hiç öğretmenim olmasa da köyde en emeği geçen Rahmetli Arif Ali Bıçaklı öğretmen ve vefat eden bazılarına da Allahtan rahmet dilerim.