Ne an dilin ismimi katlasa dudağında;
Gururum ilmek ilmek önüne serilirdi.
Ne vakit bir tebessüm çatlasa dudağında,
O vakit tüm hayaller emrime verilirdi.

Boşa bölmüşüm aşkı sabrımın karesine,
Küsuratlı bir veda bütün kalanım oldu.
Adamışken ömrümü gözünün haresine,
Bakışların katilim, yüzün talanım oldu.

Kaç çoğul ihtirası harcadım bu uğurda,
Ne yazık bütün tekil sancılar bana düştü.
Esirgediğim can mı? Al işte o da burda...!
Zaten yaşama şevkim baştan tabana düştü.

Ben böyle azim ile izledikçe o im’i,
Daha kaç dam yıkılır, daha kaç yıldız kayar.
Kalbini sarraf bilip bozdurdukça kalbimi,
Mutluluk gümüş dedin keder yirmi dört ayar.

İçimde yığınlarca vurulmuş martı ağlar
Delirmiş bir akbaba eşeler sol yanımı.
Şimdi bilmem hangi güç kopan lehçemi bağlar?
Hangi kefilsiz kelam anlatır isyanımı?

Düşlerim tüberküloz,hatıralarım cüzzam,
Kim alır, kime versem deforme olmuş yası.
İnişleri nihavent, tüm yokuşları hüzzam
Aşılmaz çöle döndü yüzünün coğrafyası.



Filiz Yüksel(gri gölge)günlerdenbirgün