insan olmak ne özel bir duygu...

insanlığı şiirle yansıtmak yetenek...

kutlarım yüreğinizi sevgim saygımla..

insan...kaç çeşit maya katılmış hamuruna...dürüst ve samimiyse diğer olumsuz mayalarla baş edebilir...ve bu zordur...

ah o maskelerin arkasında
hemen uçuvercek sahte mutlulukların
arayıcısı
kırılgan yüreğini yalanlarla avutup
yalanlar üstüne kurduğu dünya üstüne yıkıldığında
kime ve neye saldıracağını şaşıran
sevgi sandığı mahkumiyetleriyle
hayal evlerinde saklanan
sırça köşkü dağıldığında
öfkeden kuduran
derin ve karanlık yalnızlıklarını
sahte sevgilerle dolduran
ve sahteliğini er ya da geç acı içinde anlayan
ağlayan
ve yine dönüp dolaşıp
kendi yalnızlığına sığınan
teselli bulunca bu kez kendi maskesiz
ama başka maskeli sevgilililerle buluşan
kimine yar
kimine yara
ama sonunda kendini yaralayan

ah insan
insan
özünü sevdiğim
içinde olduğum
içimde olan



şaziye



Mükemmel anlatımı severek okudum
Yüreği kalemi alkışlıyorum
__________________Saygılar

insanlar
insancıklar
görünen
gösterilen
gösteren
insancıklar

tebriklerimle

İnsan en çetrefil mahlûk.
Kendi kendimizi bie çözümleyemiyoruz.

bence böyle olması iyi,
yapacak çok şeyimiz oluyor,
kendimize ve çevremize dair..

tebrikler,
anlamlıydı,

sevgilerimle..

ne diyebiliriz ki, sağı solu belli olmayan bir varlıktır insan
sevgiler arkadaşım

Bir zaman hastalanmıştım. Doktora gittiğimizde beni bir makinenin içerisine sokup nefes alıp tutmamı istediler.Ben de yaptım.
Bir müddet sonra elimize siyah kocaman bir film verdiler.Bu sensin dediler.Işığa tutunca bir takım kemik ve karaltılardan oluşan filimle hiç bir alakam olmadığını düşündüm.
Oysa o film benim görünmeyen yanımın bir parçasıydı.
Ya diğer özelliklerim?
Onu nasıl görebileceğimi uzun yıllar merak ettim.
Her yıl başka bir zaafımı,hususiyetimi farkederek büyüdüm.
Şiir sanki insanın bu hal üzre röntgenini çekmiş.
İyi,yerinde ve isabetli tahliller yapmış.
Peki ya sonra?
Bütün bunları bildikten sonra ne yapmalıyım?
Nasıl düzelebilmeli,erdem sahibi olmalıyım?
İnsan umut ile korku arasında yitirir bütün hakikatleri.Ya korku duyar yüz değiştirir,ya umut eder.
Ben yine de "Bir tek ot'a muhtaç yaşayan insanı kim köleleştirebilir?" diye soran Ayşe Şasa hanmefendiye hak veriyorum.
Bir tek ot'a muhtaç olanın "Ot'un sahibinden " başkasına kulluk etmesi doğru değilmuhakkak.
Bu bir yolculuk.
Giderken olaylara bakışımız müdahalemiz,niyetlerimizle kazanıp kaybediyoruz.
Ve muhakkak her şey kaderine doğru bir yolculukta.
Allah doğrularla karşılaştırsın.
Sevenlerle, riyadan uzak yüzlerle buluştursun.
Tebrik ve teşekkürlerimle değerli şair.

İNSAN OKUDUM dost şairim

Bana çamur atıp durma boşuna,
Benim güzel yüzüm, insan bilesin
Bilmem çirkin nasıl, gider hoşuna?
Benim özüm sözüm, insan bilesin.

Bana ne yalandan, bana ne kinden.
Bugünü kurarım feyz alıp dünden
Kurşunlara gelsem hem de her yönden.
Benim özüm sözüm, insan bilesin.

Yıllarca gerçeğin izini sürdüm
Hep senden güç aldım, çok defter dürdüm
Sevgiyi tek çare, kurtuluş gördüm
Benim özüm sözüm, insan bilesin

Ne insana kıydım ne de can yaktım
Sanmayın kimseye hor gözle baktım
Nice saltanatı sevgiyle yıktım
Benim özüm sözüm, insan bilesin

Arada sırada halim soruldu!
Baktılar masumum, yükler vuruldu
Sevgiyle yoğruldum, sular duruldu
Benim özüm sözüm, insan bilesin

Yaşayıp giderken koskoca handa
Güzellikler diledim iki cihanda
Dosteli bir yanda canan bir yanda
Benim özüm sözüm, insan bilesin


BEN DE SANA YARENLİK EYLEDİM BU HİTAPTA: Kabul buyur.

ah insan
insan
özünü sevdiğim
içinde olduğum
içimde olan

anlam anlatım güzeldi emeğin var olsun saygımla