İçimde anlaşılmaz anlatılmaz bir hüzün
Gözlerimden gitmeyen eskiden kalma yüzün
Bir bıçak gibi keskin, bir ok gibi delici
Sorguluyor, suçluyor hoyratça çıkan sözün.

Anılar gözlerimde sıraya dizilirken
Seninle geçirdiğim günlere süzülürken
Gözümde canlanıyor avucunda elimle
İkimizi sevdalı şarkılarla gülerken

Derdim ki bu güzel yol uzasın da uzasın
İçimizdeki coşku dünyayı sarmalasın
Yol buzlu hava soğuk kimin umurundaydı
Kalbimde sıcak sevgi yıllar yılı yaşasın.

Ama olmadı işte her şey birden değişti
Senden ayrılık sanki bir ateşe değişti
Günlerce uyumadım gözlerim kan çanağı
Son duyduğum sesinden unutursun deyişti.

Hatırlıyorum ama tek suçlu ben değildim
Bu sevgiye hep saygı hep özenle eğildim
Seçimini yapmıştın bensiz bir hayat için
Senin karşına geçip durduracak değildim.

Görünmez bir el vardı bizi büküp eviren
Aramızdaki şeyi çelme takıp deviren
O yüzden suçlamadım ne seni ne kendimi
O eldi yolumuzdan bizi geri çeviren

Şimdi geçmişe dönüp mahkeme kuramazsın
Dili susmuş yılları geriye saramazsın
Darağacı kursan da intikam almak için
Geçmişte yaşayarak bir yere varamazsın

Düşünürken bunları gecenin bir yerinde
Hayat akıp gidiyor zamanın tekerinde
Anladım içimdeki hüznümün nedenini
Yarım kalmış bir şeyin acısı var derinde