önce bir iki güzel söz
sonra bir büyük aşkın vazgeçilmez kahramanları gibi
sizi benimle besledim
merakla bekledim adıma yazacaklarınızı
-ak mıydım gözünüzde kara mı-

siz yazdınız
şiirler topladım ellerinizden
yazdıklarınız kadar büyüdüm
ama aslında siz hiç yoktunuz
var ettiğim şairlerdiniz biraz
ben gidince şairliği kalmayan ipli kuklalar
hoştu kalemlerinizden dökülmek
okumak hoştu

içimde sandınız kendinizi
sevdiğiniz kadar sevildiğinizi
adınız bile kalmadı oysa
benim bir adres defterim bile yoktu
geldiniz ve gittiniz
gidişlerinizde yıkıldığımı sandınız
yıkıldığınız kadar
güzeldi başlarınıza taç edilmek
ve aylarca unutulmamak
gidişime yaktığınız ağıtlarda yandım sandınız

hep aynı ağladınız ben giderken
hep aynı sitemleri ettiniz
birbirinizden habersiz
ve bir yanınız
hep vazgeçilmez sandı kendinizi
vaçgeçemediğiniz kadar

oysa dönüp bakmadığımdınız gittikten sonra
dedim ya
benim bir adres defterim yoktu
olmadı hiç