Dünyada eşitlik var sanırdım
Seni görene dek
Artık anlıyorum eşitlik varmış
Ne renk kalmış ne ahenk
Senin çirkinliğin benim güzelliğim olmuş
Benim güzelliğim senin çirkinliğin


Bölünmüş saatler zamanlara
Her biri ayrı ayrı taraflara savrulmuş
Kimi çok sevmek için kullanmış onları
Kimi de sevilmek için


Hani herkes eşitti bu dünyada
Söylesene kaç tane anı sığdırabildin şu küçük hayatına


Ayrılık aşka eşit
Kalan gidene eşit
Güller bülbüle eşit
Siyah beyaza eşit
Doğru yanlışa eşit
Günah sevaba eşit
Dürüst yalancıya eşit
Aşk sadakate eşit


Sende bana eşit olmuşsun haberin olmamış
Peki neden çektiğimiz acılar eşit değil


Her insan eşitse bu hayatta
Yalanlarımız üstünü örtmüş bu eşitliğin gülmek için güzel anları beklemişiz
Oysa hayatta bir defa da olsa gülebilmek için kaç günümüz kaldığını hesap etmemişiz


Karanlık aydınlığa eşit
Yalan doğruya eşit
Savaş barışa eşit
Sen bana eşit
Soğuk sıcağa eşit


Oysa sen üşürken ben yanarım
Sen giderken ben varım
Bu dünyada eşitlik varmış anladım


Terazi ellerimden kayıp gitmiş
Renkler susmuş
Aşk pembe hayallerde kalmış
Bu dünyada eşitlik yalnız ’insan’ olmakmış


Ötesi benim köyüme uzakmış
Dünyada eşitlik varmış
Anladım seni görene dek
Eşitlik varmış ama
Dünyada bize yer kalmamış