Şimdi sonmüşse tüm şehrin ışıkları
Gerek yok yalan söylemeye
Demek ki yalnızım
Ağlayacak arkamdan çok sevdiğim gölgeler
Benim için pişman olacaklar bir gün
Söylediklerine hiç söyleyemediklerine
Sevmek için zamanlarını harcayacaklar


Oysa gitmek için bu anları kaçırmayacaklar
Gülecekler arkamdan biliyorum
Sevdi diyecekler hem de çok
Sevilmedi


Vicdanını unutmayan gündüzler
Yeni bir gün doğduğunda beni hatırlatacak
Her aşkım için her savaşım için
Gidiyorum hemde bakmadan ardıma
Gidiyorum söz tutmayı beceremiyorum
Belki hata suç kimi sevdiğini bilmemek


Her bedenden bir kıyafeti giyinmek
Sormamak hiçbir şeyi nedenleri yitirmek
Herkes kendine doğrudur elbet
Hiç yaşanmamış bir aşkı bırakıp da gidiyorum
Gözlerini değil gözyaşlarını senden istiyorum
Biliyorum arkamdan ağlayacak birileri
Issız olacağım çekileceğim bir kenara
Ne çok sevilmenin gururu var


Ne hiç sevmemenin pişmanlığı
Gitti diyecekler hem de çok uzaklara
Vefasızca, haince, ürkekçe
Bırakıp gitti
Söz vermişti tutmadan gitti
Kaç bedenin ahını aldı da gitti
Gitmek sanki elimi bırakmıamış gibi
Kıskananlar da olacak bu gidişimi
Hayretle karşılayan da üzülüp ağlayan da
Her aşkta galip benim kim aşkta kazanmışsa
Dökülen her acı elime batacak


Kırılan hayaller canımı yakacak
Olsun ben olmasam da bu güneş doğacak
Gidenler bir gün etrafımda toplanacak
O gün ben gitmiş olacağım
Gitti o diyecekler gitti
Çok seven hiç gider mi


Kimi çok severdi diyecek kimi sevilmezdi
Nedenini bulan olmayacak belli
Sönecek şehrin ışıkları ben gideceğim
Belki hain olacağım belki de zalim


Kimi sevdiğimi bilmeden gideceğim
Sen olmayacaksın gittiğim yerde üşüyeceğim
Biri de soracak olursa yerimi söylemeyin
Yalnızlıktan değil sensizlikten gitti deyin
Üzülmeyin üzülmeyin