BENİM HİÇ KAKTÜSÜM OLMADI
Duvarda ağlayan gölgemi gördüğümde
kollarından tutup çektim
kendine gel artık büyü
sen küçük bir kız çocuğu değilsin
yüzüme sırıttı gölgeler
ve dedi ki cam kenarından süzülen ışık
çok geç artık
ayrılık bir kumkuma kuşu gibi başıma dikilip durduğunda
iç geçirdim
ve yalnızlık nihayet son buldu kollarımda
çünkü aşk yanaklarda süzülen gözyaşı değildi benim için
dudaklarda büzüşen bir tebessümdü
hayat ise boş bir kavanoza fok balıklarını doldurmak kadar özgürdü
ne istiyorsam, ne diliyorsam , ne yiyorsam , ne içiyorsam hepsi zihnimdeydi
ama gündüzleri insanlar fark etmesin diye geceleri ortaya çıkıyordu
zaten aşk da böyle değil miydi? Gündüz yoktu
gece göğsünün ortasına saplanan bir oktu
biraz kafiyeli oldu farkındayım ama gelecek zamanın eki boynuma dolanmadan
seni seveceğim ! demektense şimdiki zamanla seni seviyorum! demeyi yeğlerim
çünkü benim için mutluluk buydu
özgür olmak, mutlu olmak ,aşık olmak
ve benim hiç kaktüsüm olmadı biliyor musun?
hiç onu sulayamadım
onun ilk kez çiçek aşısını açışını göremedim
a-çı-şı-nı , a-çı-şı-nı, a-çı-şı-nıı
hahaa yine beceremedim farkındayım yine gülüyorsun
ama olsun bak bunu seni güldürebilmek için söyledim
çünkü aşk yanaklarda gözyaşı değildi
dudaklarda büzüşen bir tebessümdü sevgili
güldün sanırım ...
bende gülmen için bu şiiri söyledim
beni duyup duymadığını da bilmiyorum ki
bir güvercin tutup yollasam sana
kanatlarını yolup bana geri gönderirdin
nereden bileceksin ki benden geldiğini?
kısacası benden gelecek iyilik sana Allah’tan gelsin ki...
yüreğine azıcık merhamet versin
çünkü aşk yanaklarda süzülen gözyaşı değil
dudaklarda büzüşen bir tebessümmüş sevgili
hoşça kal!