düşünme öyle uzun uzun
gemiler gelir geçer
içi gam
içi can
içi pür telaş
püfür püfür şimdi Üsküdar.

Gitmelerin her türlüsü acı verir insana da bazı gitmeler vardır tarifsiz  ona hiçbir teselli fayda etmez yazık ki.kalana kalan an/ı/lar her geçen gün daha bir kanatır sol yanını.her şey kendi tabiatında ilerler ilerlemesine de yanlarına ilave hüzünler vardır artık.bunu ancak kalan görür…belki giden de kalanın halini seyrediyordur bir yerlerden ve hüzün basan kalanı görünce o da çok üzülüyordur.dayan şairem


susma öyle kısa kısa
baharı görsen de
yine elde kalır hazan
çiçeğe durmuş ağaçları yakar zemheri
ne yana dönsen silinmez acı
isli meşale misali.


Ama hep öyle değil midir.gündüzü görsek de yaşamaz mıyız geceyi,yaz gelse de görmez miyiz zemheriyi.yaşamın şartı bu.sevdaları nasıl bize dairse acılar da bize dair be gülüm 

uzun uzun vapur düdüğü
kısa kısa şarkılar
tende nakarat
ruhta meyan
ne tuhaf nefes almak
ya da almamak
yine de döner gider dünya
Mevlana emsali
keraat keraat .


Bu bölümde aslında olayı öyle bir özetlemişsin ki;Mevlana gibi dönüyor her ve dünya.hayat devam ediyor klişesine geliyor insan yine.vapurla taşıyor yine sevdalıları,ve bağıra çağıra söylüyor sarhoşlar mutluluktan şarkılarını…sayma sen de keraat keraat acılarını,çoğaltma her gün daha…

durup durup küsüyorum
süslüyorum ölümü
bilmiyor insan yine de
can nasıl çıkar tenden
sözüm ona yaşamak varken.

Yaşamak varken kim ister ölümü.burası görünen,bilinen bir güzellik.oysa ölüme dair anlatılanlar sözden ibaret.oraya gidip gelen yok.kitaplarda ne varsa oraya ait o var.

Oysa ne diyordu şarkı;giden herkes memnun ki yerinden,çok seneler geçti dönen yok seferinden….oradaki güzelliklerin merkezine kurmuştur giden otağını…güzellikler düşün,güzellikler bulsun sevileni.


söylenmiyor söylenemiyor
yedi düvel dört iklim
her can pürtelaş
kime ne kaldı dünden
gün ne güzel doğarmış meğer eskiden
güneş aşkı severken.

Söylenemez şairem,sözcükler yetersiz ve yersiz kalır.senin gibi onlar da yetim kalmıştır artık.olsun konuşma sen.biz biliriz ki suskunlukta ne cümleler gizlidir…güneş aşkı sevmeye devam ettiği müddetçe gün her zaman aynı güzellikte doğmalı kentinin üzerine…gün/eşini sev!


bir düş gördüm göreli
dillenmiyor gözlerim
eski bir fotoğraf sanki ömür
sararıp solan sandukada
Bir mum yanar sönmeyen.

Düşleri hayra yormak düşer bizlere.sen de hayra yoracaksın tutunabilmek için hayata.eski fotoğraflar kadar kıymetlidir ömür.yaşamanın hakkını vermek zorundasın.ve o mum hiç sönmeyecek sen yüzünü güneşe çevirdiğin müddetçe.sönmesin ışığın,sen karanlıklara gebe değilsin şaire….unutma bunu


Dualarımız can için artık…ya sabır!