Özgürler Ülkesi
Şiirin hikayesini görmek için tıklayın
Salvador Dali - Ressam Fyodor Mihailoviç Dostoyevski - Budala adlı kitabı Yer Demir Gök Bakır, Yaşar Kemal’in kitabıdır. Şiirde seçilen tırnak içi; Özgüler Ülkesi - Araştırma sonucu kendi kökenlerine ait bir tarihsel bilgi paylaşımıdır. "İlliryalılar veya İlirler (Grekçe: Ἰλλυριοί, Illyrii veya Illyri) antik dönemde Balkanlar’ın batısının bir kısmı ve İtalya Yarımadası’nın güneydoğu kıyılarında (Messapia) yaşamış olan boy gruplarıdır.[1] İlliryalıların bölgesi eski Grek ve Roma kayıtlarında İlirya olarak verilmiştir. İlliryalıların kökenleri konusunda birden fazla görüş vardır. Bir düşünceye göre bugünkü Arnavutluk halkı ve dünyanın diğer ülkelerinde yaşayan Arnavutlar İlliryalıların soyundan gelmektedirler.[kaynak belirtilmeli] İlirya, kuzeyde Avusturya Alpleri’nden güneyde Arnavutluk ve Kuzey Yunanistan’a (Epir) kadar geniş bir bölgeye yayılmaktaydı. Kelime anlamı "özgürler ülkesi" olan İlirya MÖ 2. yüzyıldan itibaren Roma İmparatorluğu’nun eyaleti oldu.[kaynak belirtilmeli] İlliryalılar, Yunanlar ve antik Makedonlar ile karışarak Helen kültürünü oluşturdular, pek çok Roma imparatoru İlirya kökenliydi (Örneğin İstanbul’a ismini veren Büyük Konstantin, Aya Sofya’yı yaptıran Jüstinyen). Roma İmparatorluğu’nun 5. yüzyıldaki bölünmesinden sonra İlirya, Güney Slavlarının istilasına maruz kaldı. Şiirlerde açıklama yapmak ne kadar doğrudur bilmiyorum, şiirle uğraşan kişilerin en azından araştırma yapabilmesi ve tarihsel bilgilerin ışığında farklı arayışları bulma çabası olması gerektiğine inananlardanım. Şiir tesadüfleri sever lakin illa ki dayanağı olan bilgiyle buluşmalı yoksa sözceler havada kalır düşüncesindeyim. Sadece paylaşım.
Yeni açmış çiçekti alevlenen narçiçeği yaz havasında düş elbiseli kadındı rüzgâr aşka yelken açmadan. tanrılarla sevişen şarkı ve susmayan mavi rüyalı beyaz sözde böylesi soyunmamıştı geceye ay düne günü vermeden dolunay. şimdilerde aşk gizli sürgünde gizlenme geri dön yarına kırışmadan ruhta ten zafer değildir gururla yaşamak yeryüzünde ki sarmalda… sıtmalanmış yıldızlar düşerse saçlarına anımsa; kaç düş eskidi Aiolos’un nefesinde denizler ülkesiyken İlirya… “Özgüler ülkesi” Helen kahramanken İlyada’da içli bir süzülüştü kanatları suda nehirde açan tek çiçekti kendiyle rengi yüzleşen Narissa. her geçmiş an, yerini alırken masallarda kayıtsız şartsız Dali misali “Yer demir gök bakır", Budala’dır” İnsan dermesi… ne soy, ne ırk gerçekte ki güruh bir “özgürler ülkesidir” ruh da ki arayış… Neslihan YAZICILAR Fot. Neslihan Yazıcılar Işıkla ve Şiirle...
|
Buda
sevgi ve selamlarımla