Sivasın yolları zulüme dardır
Senin adın temiz, yiğit Sivaslı
O cadı avının sebebi hardır
İrtica illeti, bu işin aslı
Olur mu ihanetin mezhebi, dini?
Taşıyan namerttir, yürekte kini...

Çağlayan türküyü, susturan kimdir?
Sazın tellerinden, kim zarar görmüş
Allah Allah demişler, bu nasıl dindir
Kulakları sağır, gözleri körmüş
Böyle mi buyurmuş, yüce yaratan
Böyle mi kurulmuş, bu güzel vatan...

Ağıtlar yaksak da, ne faydası var
Delinse ciğerler olsa da pare
Yüreğe yağsa da, o ateşli kar
Ah u zar etsek de, bulunmaz çare
Unutmak mümkün mü geçse de yıllar?
Dönmese de artık, o yiğit canlar...

Ağlayı ağlayı durmak yerine
İnsanlık ayıbı, örtülmemeli
Gidenler gittiler son seferine
Bu vahşet bir daha görülmemeli
Pir Sultanlar gibi coşan yürekler
Adalet gününü, yılmadan bekler...

Unutma dinimiz, vicdan dinidir!
Kan döken kafirin, mezhebi olmaz
Cehennem azabı hesap yeridir
Ettiği zulümler, kimseye kalmaz
Kardeşçe yaşayan durur semaha
Katiller hesabı, verir Allah’a...

Mehmet Fikret ÜNALAN