Gün düşerken gecenin eteklerinden
Solmuş tenime inat, en mavi rengiyle,
Hasreti soyunup vuslatı giyineceğim yine
Ve atıp kendimi sokağa, aşk dileneceğim
Gözleri meneviş rengi bütün kadınlardan.

Ah Birati,
Sende anlamıyorsun beni,
Ayrılıktan sonra, olamıyor insan eskisi gibi
Gözlerimi odamın tavanına sürüyerek uyanıyorum şimdilerde
Pencereden uzatıp başımı, rüzgara yıkatıyorum yüzümü
Ve açmıyorum perdelerimi
Güneş düşmesin yatağıma diye,
Isıtmasın içimi senle uyandığım günlerdeki gibi.
Of Birati,
Ne sen nede isyanımı haykırdığım bu duvarlar
Anlamıyorsunuz beni
Ölüyorum diyorum, ölüyorum
Söyle Birati,
Sırtından vurulan adamın kanar mı kalbi?

Dökülse yüzü avuçlarıma pul pul
Bak zamansız yağmurları kuşandı gözlerim yine
Onsuz her yer gurbet,
Yabancı bu eller, gözlerim, bu göğsümde atan şey yabancı bana
Ah Birati,
Hangimize faydası var bu ayrılığın, söyle!

Ben O’na ömrüm dedim Birati
O ise ne varsa aşk adına sineme ektiğim,
Vakitsiz, hasadını edipte gitti.
Ah Birati, bilsen
Kaç kez can verdim odamın tavanına asıp ruhumu
Bilsen kaç kez.

Ayaklarıma geçmiyor sözüm
Değil evden çıkmak
Odamdan başka yere gitsem
Nefes alamayacağım sanıyorum
Böyle hizaya getiriyor demek ayrılık adamı

Ah Birati,
Duyuramıyorum sesimi
Sesimde nefesimin soğuk ezgisi
Oysa dönse boy verecekti asminler,
Kırağı düşmüş avuçlarımda.
Derin bir uçurumdan düşer gibi düşüyorum bu yalnızlık çukuruna
Tutunamıyorum birati
Ölüyorum usul usul, anla!