I
Mevsimlerden sonbahar
Sonbahar renginde yapraklar
Hüzün bürünüyor doğa
Bir bir düşüyor
Yapraklar da
Umutlar gibi

Biz…
Biz de alıyoruz nasibimizi
Sonbahar oluyor aşkımız
Sarı hüzün kaplıyor her yerimizi
Bekliyoruz baharı
Kavuşmaları…

II
Kış geldi işte
Kara kış derler ya hani
Karanlık, puslu akşamlar
Kar fırtınaları
Ve soğuk geceler


Ben…
Tenim üşüyor yokluğunda
Buz kesiyor katran geceler
Sen…
Kor olup yaksan beni
Hadi gel!
En azından düşlerime
Bahara kadar


III
Bir şey dürttü beni
Penceremde bir tık sesi
Açtım.
Bahardı gelen
Oyuna çağırıyordu
Yaramaz bir çocuk gibi
Ne güzeldi
Yağmur
Ve toprak kokusu
Doğa uyanmış
Tohumlar kavuşmuştu güneşine
Papatyalar tomurcuklanmış
Açtı açacak…

Görüyor musun sevdiğim
Her şey kavuşuyor istediğine
Ya biz…
Ne zaman kavuşacağız?
Zamanı gelmedi mi?

IV
Çiçekler, kuşlar, böcekler derken
Ne zaman gelivermişti yaz
Meyve zamanı çeşit çeşit
Güneş hınzır hınzır gülümsüyordu tepemizde
Ve deniz çağırıyordu maviliklere

Artık kavuşmuştuk sevgili
Kaç mevsim sonra
Güneş yakıyordu tenimizi
Kor olmuştu duygularımız
Sıcak…
Sere serpeydi her şey
Eğlence vaktiydi
Ama bitecekti bu safahat
Yine kaldığı yerden
Devam edecekti döngü

Ve biz sevgili
Bu döngünün içindeydik
Ve her mevsim varolacaktık
Bir şekilde…

Haziran 2013