0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1178
Okunma
Önce renklere bürünüyor
Tüm ağaçlar
Sanki doga farklı elbiseler giyip
Bir festivale hazırlanıyor
O cümbüşü içimizde hissediyor
Bazen koyu siyah bir hüzün
Dağlıyor içimizi
Bazen aşk
Bazen ayrılık türküsü
Çağırıyor benligimizi
Sonra bütün renkler soluyor
Kuruyup dökülüyor
Ağaçların yaprakları
Adeta soyunuyor doğa
Sanki artık her sey
Gerçek kimliğiyle
Çıkıyor ortaya
Çıplaklık da güzeldir bazen
Gerçek yüzünle çıkarsın
Saf tarafınla
Diye usulca fısıldıyor
Kulagımıza yaprakların
Hışırtısı arasında bir ses
Festival diyorum
Bir ad koysak mı
Ben bulamadım
Siz düşünüp bulur musunuz?
Gülsüm öztomurcuk/yesil düş`lü şair
25 kasım2015/ manavgat
