42
Yorum
86
Beğeni
5,0
Puan
3927
Okunma
biraz sol’aktı
zozan serinliğinde esen yel
bıyıklı bir adamın öfkesine özenmekten
alıkoyardım çocukluğumun asabiyetini
geceyi emziren annelerin gözlerine
rehberlik eden göç bulutları geçerdi
yarım bırakılmış masalımın içinden
yedisini doldurmamıştı doğurduğum aşk
üzerime farz değildi edindiğim vazife
kalbimin içi yangınlara mekan olurken
utanmak nedir bilmiyordum daha
yer ile gökten…
derviş selamı taşıyan
güvercinlerden öğreniyordum
koşulsuz sevmenin bedelinin
candan feragat etmekten geçtiğini
ağzımın içindeki mezarlığa defnettim
hayrını göremeden aldığım duaları
-yok edilen cümle varlığın/ahı ile helalleşemeden…-
Cömert Yılmaz
5.0
99% (87)
4.0
1% (1)