Sessizliğimi deliliğime verin "a" dostlar
Saçlarım ağarmaya başladı
Artık dem sükunet ve dinleme demidir
Bir söyler bin dinleme faslıdır
Kıyıma vuran dalgalar kadar yorgun
Bir o kadarda serzenişimi
Hoyrat yüreklerin içinden arınarak geldim
Hayatı ince eledim sık dokudum

Bir musibetten bin nasihat aldım
Yavaş yavaş demlendim
Tıpkı semaver de odun ateşindeki çay gibi
Demlendikçe durdum gördüm hayatın gerçek yüzünü
Bakmayın arada bir delilik yapıp dellendiği me
Bazen ölümü yazdım bazen sevdayı bazen hüznü
Bilirim her yüreğin kıyısına çarpan dalgaların
Neler getirip neler götürdüğünü

Kimine mutluluk
Kimine hüzün kimine aşk
Ben gibi lere de sanırım keder ile harmanlanmış hüznü getirdi
Sessizliğimi yüreğimin derinliğindeki hüzünler bozmaya çalışır
Sukutu mu bozar gözlerimin gördükleri
Islak gözlerden dökülen yaşların
Yanakta değil yürekte bıraktığı izi bilirim
Bir kelamın insanı yaşlandırdığı gibi

Adam gibi adamı öldürdüğünü bilirim
Oysa hayat ne garip oysa insan ne garip
Acıyı da kederi de hüzünü de o yaşar sadece
Kendi dünyasında
Beyninde fırtınalar seslenirken yüreğine
Yürek mabedini kapamıştır ALLAH’A açılan elleriyle
Bir yudum insanım tıpkı bir damla göz yaşı gibi
Gözden dökülüp yanaktan süzülüp yere düşene kadardır vaktim

Hançer saplanır yüreğimin orta yerine çeksem olmaz kalsa olmaz
Tuz basarım olmaz hasreti vurum olmaz
Yani demem o ki "a" dostlar
Üç günlük dünyanın kahrını ömrüme yazdım