Beni kendi halime bırak
Birakta icerimdeki yaralar sağlasın
Toplasam yaralarımı
Koca bir aşiret doğar içimden
Kimin kime hayrı
Kimin kime zararı var
Bende anlayamadım
Hadi bırak beni kendi halimle
Yasal olamayan kadife kaplı bir mermi gibiyim
Hangi cana hangi tene dokunacagini bilmiyorum
Acı, olanda hangi parmak
Hangi şahsiyet tetiğe dokunacak
Bilmiyorum işte yüklendi benliğim
Dünya denilen hanede dert adına ne varsa
Çıkmaz sokaklardayım
Labirent gibi bir hayatın dengi
Ucu bucağı olmayan
Lakin tekil ve tek başımayım
Acılarımı saymazsak şayet
Kırık dökük hayallerim var
Onlarda kan revan içinde
Gözlerimin pınarları kurudu
Bazen sadece acılarım dinsin diye
Gaz bombası çekiyor canım
Bir mitingin tam ortasında
Yani başıma atılmış
Gaz bombası
Gözlerimin pınarlarıni yeniden aciyor
Ne tuhaf
Sanki biraz içim ferahliyor
Sanki yüküm derdim hafifliyor
Ne kadarda manyakca bir çözüm
Kirmizi ışıkta geçerek
Ayaklarımı yerden kesen bir araç olsa
Oda olmuyor yapamıyorsun
İçerideki asiret büyüklüğündeki dertlerin izin vermiyor
Korkarak tomaya tas atıyorum
Attığım taşın ardından tazikli su
Yorgun ve bitik cusem yere yigiliyor
Yüzümde hüsran yüklü bir tebessüm oluşuyor
Üst baş çamur
İliklerime kadar ıslak iken
Manyak düşünceler içerisinde
Tomalara kafa tutuyorum
Beni kendi halime bırak
Bende soyu tükenmeyen yaralar dertler var
Anlatamam kulak yürek dayanmaz
Taşıyamaz ağır gelir duyarsan Ezilir kalırsın
Koşmak isterdim Yüksekova
Kirlarinda
Zap suyunun kıyısında
Yada bercelan yaylasında
Dört mevsimi bir arada
Nefesimi bütün mevsimlerde doldurmak isterdim
Sevdama mektup yazardım
Zarfı boş yolardim
İçerisinde sadece iki damla göz yaşı
O anlardı Beni okurdu Beni göz yaslarimdan
Firardayım hayattan yaşamaktan
Nefes alınması gereken her ortamdan
Kızılcık şerbeti içmiş gibi
Bazen susuyorum
Tüm dillere karşı
Sesizlik huzur katıyor beligime
Ve idam ediyorum icerimdeki acılarımı
Yol oluyorum bazen
Ucu bucağı belli olmayan
Bazende patika
Dizlerim titreyene dek yürümek
Hiç bilmediğim bir akarsudan
Bir kaç avuç su içmek
Taşlara resimler sekiler çizmek
Bu günümden Yarınıma miras gibi
Ne yapsam olmuyor işte
Beni kendi halime bırak
Bırak kala kalayım burda
Ya yere düşüp yok olacam
Yada yeniden
Doagan güneşle filizlenen
Kim bilir belkide yeniden umut doğar
Yarinimdan bu günüme
Kim bilir belkide
İdam ederim icerimdeki
Asiret olmuş dertlerimi


Ve Sellam ...