Sabah kalktım, alarm çalmadı,
Çünkü dün gece kendini sessize alıp depresyona girmişti.
Yastığım bana küsmüş, rüyamda başka başla gezmiş,
Ben uyanmışım ama beynim hâlâ uykuya zımbalanmış.

Lavaboya gittim, diş macunu bana şöyle dedi:
“Her gün beni sıkıyorsun, biraz da seni sıksak olur mu?”
Aynadaki ben değilim sanki,
Duvardaki çatlağa dönüşmüşüm, oradan dışarı bakıyorum.

Mutfakta tost makinesi bana göz kırptı:
“Senin için ısındım,” dedi.
Aşık oldum.
Annem tost makinesini balkona sürdü:
“Aile içinde elektriklenmelere karşıyım!” dedi.

Balkondaki çiçekler fısıldadı sonra:
“Senin gibi sulak kafaları biz de anlamıyoruz.”
İçlerinden biri lale sanıyordu kendini ama aslında plastikti.
Kimliğini sorguladı.
“Ben kimim?” dedi,
Ben de sordum kendime:
Ben ne zaman son defa gerçekten salatalık turşusu gibi hissettim?

Sokağa çıktım.
Bir trafik lambası kırmızı yandı,
Ama kimse yoktu.
O bile isyan etti:
“Boş yere yanıyorum be abi, aşk gibi…”

Bir karpuz manavla kavga ediyordu:
“Ben çekirdeksizim ama sen duygusuzsun!”
Karpuz ağladı, ben de onu kucaklayıp dertleştim:
“Ben de ruhumun çekirdeğini kaybettim kardeşim, sensizliğe tuz ektim...”

Bankta oturan bir teyze bana döndü:
“Evladım sen hangi gezegendensin?”
Dedim: “Ben Satürn’ün çamaşır ipinden geldim.
Orada çoraplar çift olur ama duygular hep tek!”
Teyze: “Allah akıl fikir versin,” dedi.
Ben: “Verdiydi de geri verdim, delilik daha kullanışlı,” dedim.

Kafamın içi Google sekmesi gibi:
8 tane açık,
4 tanesi donmuş,
2’si müzik çalıyor nereden geldiği belli değil,
1 tanesi sürekli “kendini sorgula” diyor.

Gittim bir kediyle satranç oynadım.
Piyonla beni mat etti.
“Sen kalbini savunmayı öğrenmeden düşünemezsin,” dedi.
Sonra da tüy döküp gitti.
Ben hâlâ matım. Hem içimden, hem dışımdan.

Gece oldu.
Yıldızlarla vücut geliştirme konuştuk.
“Parlamak için yanman lazım,” dediler.
Ben de yandım.
Sonra biri sigara zannetti beni, içmeye çalıştı.
Ben de ona “ben duman değilim, içe atılmış cümleyim,” dedim.

Rüyamda tost makinesiyle evlendim.
Balayına mikrodalgada çıktık.
Mutluyduk, ta ki ütü beni kıskanana kadar.
Ütü geldi, beni düzleştirdi.
Şu an duygularım kırışıksız ama ruhum buruş buruş.


Her şey normaldi, ta ki herkesin normal sandığı şeyleri sorgulayana kadar.
Ve şimdi... şimdi tost makinem yok.
Ama hâlâ onu ısıtan bir kalbim var.


Not lütfen vıdomuzu izleyınız