Bu gece katil oldum,
Öldürdüm birer birer
Yüreğime giren sevdaları.
Sevdalar ki daha 12 yaşında başlamıştı...
Öldürdüm işte hepsini,
Katil oldum bu gece.
Yürek hanemde
Kendimi astım bu gece.
Acıların dağlarını yıktım,
Aşka dair ne varsa
Her şeyi sildim.
Resetledim yüreğimi.
Arındım, paklandım,
Temizledim içimi.
Dağıttım, talan ettim
Yüreğimdeki mezarlıkları.
Sildim hayata dair yaşanmış ne varsa.
Yüreğim kan revan içinde...
Aklanır mıyım, paklanır mıyım bilmiyorum,
Ama sanki acılarım çoğaldı.
Sanki yüreğimin yaraları
Yeniden canlandı.
Öldürdüm sandığım sevdalar,
Meğer beni öldürüyormuş yavaş yavaş.
Hüzün dökülüyor bedenime,
Her yanım talan edilmiş.
Sanki içimde atom bombası patlamış gibi...
Nedir bu hal-i ahvalim?
Hangi derde, hangi taraf iyi gelir?
Hangi reçete tabipten hediye gelir?
Müslüm Baba’yı andım bugün...
"Yıkıla Yıkıla" şarkısının nameleri
Ok gibi saplandı yüreğime.
Devamı oldu,
Acılarımı katmerledi,
Ve ölüleri içimde diriltti mi,
Bilmiyorum işte...
Hangi yana vursam
Hüzün dökülüyor içime.
Devâsı yok bende, çare de...
Sil geçmişin tüm acılarını,
Feleğin tam yüreğine
Sık kanlı bir mermi.
Ya da kısadan gitmem mi gerek?
Sık paslı mermiyi kafana,
Çöz bütün çileleri kökünden...
Keşke ve keşkelerin
İçerisinde keskleri yaşamadan
Vakit; hüzün vakti.
Sol yanım sancılar içinde.
Sanki tüm acılarım
Ortak olmuş,
Yok olmam için çaba içinde.
Topunuz gelin,
Tek tek gelmeyin.
Gücünüz yetmez!
Bazen zerre oluyor insan,
Bazen de dağ aslanı.
Bazen kurşun öldürmez,
Değer verdiğin insanlardan
Bir söz,
Ölümlerden ölümlere atar insanı.
Kaç kere daha öleceğim?
Kaç tabut daha kalkar yüreğimden,
Bilmiyorum.
Ben yoruldum ölmekten,
Acılarım yorulmadı
Beni her gün öldürmekten...
Ben katil değilim.
Katil olan: acılarım,
Yandaşları,
Kaderim ile feleğim.
Ne yapsam, neylesem
Boş...
Yüreğim kifayetsiz,
Sözlerim kifayetsiz,
Hayatım kifayetsiz,
Dünya kifayetsiz...