Sevinclerin var olduğu
Kirli dünyanın mahsum suliyeti
Yalancı mutluluklara kanat çırpar
Sevincimi yaşamak isterken
Yüreğimde
Vicdanım yüreğimin
Kafasına sıktı
Gözlerimden tebessüm
Yüreğimde kan akmaya başladı
Tenim güneşe döndü
İcerimde Karanlıklar
Benliğimi istila etti
Bir yanım
Yak gitsin alemi
Cussende içerinde
Kule dönsün diyor
Diğer yanım madem yanacaksın
Gemileri yakma
Limanları yak diyor
Hüznüm toprağa dökülmeye başladı
Hani izin versem
Hüznümün düştüğü yerde
Yeniden hüzünler filizlenecek
Yeter ulan yeter
Üç kuruşluk dünyada
Payımıza düşen hüzün oldu
Ne alan var nede
Benliğimi terkeden hüzün
Bu dünyaya hancı olarakmi geldim
Gelen misafir
Ve hiç gitmeyen misafirlerle
Dolup taştı hayatim
Üfle mumun alevine
Kıvıra kıvıra
Sönsün
Sende söndür tenine değen
Güneşi
İçerimi karanlığa boğan
Ic sesimin
Sık kafasına hepsinin
Toptan çözüm olsun
Ne kadar kolay kelimler
Ne kadar kolay sözler
Başıma karla yagmur birleşip
Sağanak halinde yağsa üstüme
Yağmurun damlalari mermi olsa
Karın taneleri dinamit olsa
Cussem Dağ iken
Çakıl taşına dönmeyecek
Ne varsa topu birden gelsin
Derdi kederi çilesi elem kederi
Xemu xiyali
Neşter değmiş
Yüreğim nefesime nefes
Pompaladikca
Bu aleme kafa tutmaya devam edecegim
Nefes aldığım her dakika
Üstüme üstüme Gelen
Dertlere eyvallah dedim
Bundan sonrasında
Eyvallah derim ...
Sen tasa etme...