yavaş yavaş
tıpkı ısınması gibi toprağın gün ışığına
baharın dallara
dalların yapraklara
suyun buluta ısınması gibi
alışmaya başlarsın sen de
yağmurlarla yaşamaya
yağmurlarla yaşlanmaya
yavaş yavaş
incelir sol yanın bu sağanaklarda
süveydayı s/ele verir bu yersiz telaş



sesinle başlar sığınaklarımda baskın
akın akın iner hücrelerime yıldızlı anılar
demir alır yüreğimin derinlerinden bir hüzzam gemi
sürgün k/ağıtları yakar kaf dağı’nın doruklarında
adını fısıldayan rüzgâr



şakaklarımda açan papatyalar
aşinadır oysa her bahar ellerinde solmaya
mübteladır sabır ve nar
mahşeri tutuşturur gibi öptüğün dudaklarıma



şemse direnir siyaha bulanmış her gece
bir nebze gül/sem
bir nebze cemre düşmez yüreğine
sükut edip aşiyan olur
aşk
hüznün mihverine



kefeninden sıyrılan bir ölü gibi
soyundum seni gözlerimden
bir şafak vakti
cebren




/ mai /



songülsezgindoğan