Değmezse yay kemana vuslat değildir, ağlanmaz
Bestelerce akort yapsak kopar dil kayışı, bağlanmaz
Her tılsımda sen, her cıvıltı der; gel!
Haddini bilemedin, heyhat. Gönülde arlan az.

Seyrimdesin, manzaramı engeller mi bahar dalları
Şehrim ak değil hatta giyinmiş en nadide alları
Dilim şeytana avukat, lanet olasıca
Çıksan karşıma da damlatabilsem şairene balları.


Aşka çabalama, ölüm hem gerçek hem de sonsuz
Aşk ne sonsuz, ne gerçek, ne de yapabilirsin onsuz
Rızam için bin lafza et, darma duman et dimağı
Yalnızca tutuştuk henüz, bahtımız olmalı korsuz.


Ne ise, tüm heceleri boca et, yaz girizgahı
Revan harekatlarında yakarız, tir’iz şahım
Gönlüm, bu ne renk, bu ne beniz? Ölmüşsün
Efsun işlemiş sana, besmele çek, diril gayrı.


Zuhur ettim bir sen, mahlâsladım cihâna, hoşça kal.
Nâr olmuş bir çakmak bile siluetinle ise, boş çakar.
Ta Tebriz’e yayıl, Afrika, Sırplar tanısın seni
Ardından dön dolaş bu deliye, Bendeniz, şairane boş naçar..