Bir sonbaharın içinde bahar nasıldır bilirmisin sevdiğim
Bilirmisin benim baharım senin yüreğin olduğunu

Ey göklere mavi
Maviye deniz olan kadın
Yıldızlara yol olan
Yüreğime güneş gibi doğan kadın

Bilirmisin üşüyen tenlere gözlerini yurt etmenin nasıl olduğunu
O yurdun içinde bir mülteci gibi sığınmanın nasıl olduğunu

Ey yüreğime toprak olan
Toprağıma buğday olan kadın
Buğdayıma başak
Başağıma nimet olan kadın

Bilirmisin bir sofraya ekmek olmanın nasıl olduğunu
Bir ekmeğin tuzu olmanın nasıl olduğunu

Ben seni kuru bir toprağın çatlamış teninde gördüm
Yaşamla ölüm arasında direnç çıklıkları atıyordun
Bir yaşıyordun bir ölüyordun
Ama en çok yaşamla ölüm arasında
Bir nefesi boğazımda tutar gibi tutuyordum
Seni sevmek nefesimi soluğumda tutmak gibidir küçüğüm
Tıka basa özlemlerime sarılmak gibidir
Seni sevmek martılara deniz olmak gibidir küçüğüm
Ve seni sevmek bir çocuğa elma şekeri vermek gibidir

Bilirmisin bu kuru toprağa nasıl can olduğunu
Bu cana candan yol olduğunu

Bu aralar seni kendime daha çok anlatmaya başladım
Daha çok yüreğime kazıdım hayallerimin kadını olduğunu
Ve daha çok işledim kalbimin iliklerime kadar
Bu aralar seni daha çok sevmeye başladım
Seni yastığım yaptım bu aralar
Başımı koyup seni dinledim
Bu aralar sana daha çok sarıldım
Uykularım yaptım seni
Gözlerim yaptım seni
Ve bu aralar seni yüreğimin kıyısına bir sandal yaptım
Bir liman yaptım
Bu aralar seni limanımın denizi yaptım
Bu aralar seni denizimin mavisi yaptım
Bu aralar sana çok dokundum
Aslında bu aralar sana dokunurken ben en çok kendime dokundum
Sana dokunup kendime sarıldım
Ve kendime sarılarak sen oldum kadınım
Sen oldum

Bilirmisin bir adama kadın olmanın nasıl olduğunu
Kadını olduğun adamın namusu olduğunu

Bu gece seni gördüm gökyüzünde
Bir yıldız kadar güzeldin
Ve penceremden odamı seyrediyordun
Durdum ve sadece sana baktım
Sende bana baktın
Ben gülümsedim sen gülümsedin
Odamda sen vardın
Ben sana dokundum
Sen bana sarıldın
Sonra içimden dedim ki
Sen benim KADINIMSIN

İbrahim DALKILIÇ ( 09/06/2013 )