Bahtsızlığın kız kardeşi
hoş geldin
bulmacalar kentine.
Gel çevir sayfalarımı
Hadi bas ayaklarını
problemin düğümüne.
Bir düğüm ki;
Zindan kadar karanlık
anlamsız çarpıntılar içinde.
Ecel nakışlı bedenimi
asma çürük iplere.
Gücenik kızın hıçkırığı
kilide kesmiş
yontulmuş dilde.

Güvercin hüznü
demirli yürekte.
Kaçıncı hayat kurultayı bu
yatıyor kapı önünde.

Bayrağı yarıya indirdi
ışıksız göz bebekleri de...

Hoyrat geziyor
kıyı boyu tutsaklığı
elçilik önlerinde.
Rüzgar vurup
üşümesin diye...

Buruk bir sigara sarımı
çekiliyor içinde
intihar ediyor
usul usul
ihanetin gizli zehrinde.

Kirli tırnaklar kırılıyor
yitik bir haziran leşinde.
Ölümün önünde
yakıyor sigarasını keyifle...

Kaybettim gölgemi
kumarda...

Sen eksik
ben eksik.
Başıboş çekilen
yıldız yumağında.
Sessizliğimi sessizliğine bağışla...

Ferda Özsoy

Dostlardan inciler


dili yorgun bülbülün
belli ki
gölgeler küçülüyor bakışlarından
ne olur sorma bana
külüme aşinasın ocağından
alıştım
çakıl taşları kurtuldu yosunlarından

semada hırçın uçurtmalar
deryalarımda köpüklü dalgalar
üşüyen kirpiklerimde bir çığlık
umutlarımın gözlerini çaldı yarınlar

elbette
iki yüzü var dağların
derler ki
insan bilir insanın kıymetini
sarraf bilir altının kıymetini
05.06.2013-Ahmet BOZTAŞ