On iki ayın kuytularında
döllenen acım
emzirdim acıktığında
örttüm üstünü
üşümesin diye
gecelerin...
Ayak izleri var hala
göbeğimin üstünde
tepik izlerinin...


Mavi ile lacivert sevişirken
çok aramamıştım
seni oysa
bekleyişin ötesinde
cam arasında...


Gün ortası tuttu
sancısı doğumunun
dikiş tutmadı ten
kırmızı kanadı gövdem...
Kaçtı gözüme
Ağırbaşlılığın tozu.
Başladı okunmayan
mektupların yolculuğu.


Üşüyor yeşeren umutlar
Gri ağlıyor bulutlar.
Boğulmak istemiyorum
Akıp giden zamanda
Son kozumu oynuyorum
tükenirken anılar...


Umudumun hırsızı
aç duvağını artık.
Yolunan günde var
kent dolusu tanık.
Yer değiştirmesin
gelincikler .
Güneşin kuyruk izinde
başlangıçlarım...


Sulu boya
cennet vaat etme bana
aynasında ayın...
Kaç yaprak kaldı ki;
takvim yaprağında
dakikaları yapıştırsam
yetmez kırgın acılarıma...

Ferda Özsoy