Bir gün
Bir şiir yazacağım kendini ihbar eden
Alnının çatından vuracaklar harfleri
Son kez havalanacak penceremin perdeleri
Yağarken kuş ölüleri
Sağanak


Yüzümdeki nehirler denize kavuşacak
Yorduğum sözcükler özgürlüğüne


Tamamlanmış olacağım
Uyandığım beşikte
Kapıların eşikleri alçalıp
İçeri alacak beni


Ben geldim sevgilim
Diyeceğim
Dökülüp kirpiğinin ucundan
Doldurmaya içinin boşluğunu
Yanağında laleler büyütüp sıcağımla
Kelebekler uçurmaya avuçlarından
Uzarken ağustos böceklerinin senfonisi
Şarkılar mırıldanmaya kulağına
Uyandırmaya güneşi kollarında
Yükseltmeye ayı


Ben geldim sevgilim
Ömrünün kalanına iliklemeye ömrümü,


Bulutlar kaçacak gözlerimizden o zaman
Yıldızlar yol olup serilecekler önümüze
Zırhları düşecek kalplerimizin
Bir çölün yeşermesine şahit olurken
Utanmayacağız çıplaklığımızdan ve
Bir elmada kalmayacak aklımız


Ne ah’ımız olacak ne vah’ımız
Cennet bahçelerinde gezinirken


Sevgilim, uyan
Düşümün kanatları boyarken ufku
Ya da uzan –yanıma-
Geçmeden sevda mahmurluğu