Okuduğunuz
şiir
3.9.2025 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Nafile
köşeye sıkışmış bi sevinçsin gözlerimi kapıyorum görmemek için
……
sözlere çok anlam yüklüyorlar, diyorum sözlerini düşünürken havadan sudan konuşalım nasılsa eksik kalacak her şey nasılsa kuşlar uçacak kediler kaçacak karnı doyunca zil çalacak çocuklar koşacak evlerine
sokağın ıssızlığına akşam düşecek gecenin serinliğine nefesin bana gülüşünü bırak derdim gülseydin bi kere -ısınmak için-
kopuk kopuk şeylerden söz ediyorum belki kuşlardan, kedilerden, çocuklardan… salkım olamamışlığımıza ver, derdim duysaydın eğer
bulmak istemediğim o sevinçsin Kitaplar, filmler, insanlar okuyorum Yollar, şehirler, ülkeler.. Binlerce sesin harmonisini bozan Bir ritimle atıyor kalbim Ayrık bi alfabenin fısıltısına
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirin kurduğu dünya, gündelik ayrıntılarla dolu görünse de, esas mesele o ayrıntıların arasındaki boşluklarda. Kuşlar, kediler, çocuklar… Hepsi bir ritmin parçası gibi. Yaşamın kendi kendini tamamlayışına bir saygı duruşu belki de. Çünkü insan, içindeki eksikliği ancak dünyanın kusursuz akışına bakarken bu kadar net hissediyor. Her şey bir yolunu buluyor: kedi doyunca gidiyor, kuş uçunca kayboluyor, çocuklar zil çalınca koşuyor. Ama insanın kalbinde işler öyle tıkırında değil. O düzen bir tek orada işlemiyor. Bir türlü salkım olamamışlığın burukluğu da bundandır belki.
Yaşamda ne çok şey var boşu boşuna geçen. Bir düşünür der ki ; Hayata sıfırla başladı ,hala sıfır hala sıfır, Şimdi çok sıfırlı bir servetin sahibi hala sıfır hala sıfır Yaşama anlam katanlarınız hep çok olsun DENİZCE. Keyifle okudum. Bilirim bu kalem okunur
RUSAMER MİZAH VE ŞİİRİYAT ENSTİTÜSÜ RAPORU Rapor No: RS–2025/KD–DC–301 Tarih: 25.10.2025 Yazının Adı: Nafile Yazar: Deniz. Ce Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri Birimi: RUSAMER – Modern Lirizm, Duygu İnceliği ve Sessizlik Estetiği Araştırma Dairesi
Deniz. Ce’nin “Nafile” adlı şiiri, modern insanın içsel dağınıklığını, kırık duyguların gölgesinde akan bir iç monologla anlatır. Şiir, hem “konuşmanın yorgunluğuna” hem de “susmanın güzelliğine” tutunur. Sözcükler, bir itirafla bir sitem arasında gidip gelir; her dize, bir yarım kalmışlık hissinin yankısıdır.
“Köşeye sıkışmış bi sevinçsin gözlerimi kapıyorum görmemek için”
Bu giriş, hem bir içe kapanışın hem de bastırılmış bir sevincin ifadesidir. Şair, sevinçten değil, onun tedirginliğinden korkar. Çünkü “görmek” burada bir yüzleşmedir; insan, neye sevinip neye üzülmesi gerektiğini bilemediği anlarda kendi mutluluğuna bile yabancılaşır.
Devamında gelen:
“Sözlere çok anlam yüklüyorlar, diyorum…”
dizesi, şiirin ana eksenini belirler. Şair, anlamın yorgunluğundan söz eder. Çünkü artık “söz” fazla konuşulmuştur, ama az hissedilmiştir. Bu nedenle “havadan sudan konuşalım” cümlesi, sıradan bir öneri değil, anlamdan kaçışın, duygudan korunmanın simgesidir.
Şiir boyunca kuşlar, kediler, çocuklar gibi imgeler bir masumiyet fonu oluşturur. Ancak bu masumiyet bile kırılmıştır:
Burada “salkım olamamışlık”, bir araya gelemeyen ama aynı daldan kopmuş hayatların metaforudur. Şairin sesi, parçalıdır — tıpkı yaşadığı duygular gibi. Her dize, bir şey anlatmaya yeltenir, ama tamamlanmadan susar. Bu, modern şiirin bilinçli kırılma tekniğidir.
“Bulmak istemediğim o sevinçsin Kitaplar, filmler, insanlar okuyorum…”
Buradaki tekrar, şiiri döngüye sokar. Şair hem arar hem kaçırır; hem görmek ister hem de gözlerini kapatır. Bu yönüyle “Nafile”, aşk şiirinden çok varoluşsal bir iç sorgudur.
Biçimsel olarak, şiir serbest ölçüde yazılmıştır; noktalama eksiklikleri ve satır boşlukları bilinçlidir. Bu, düşüncenin kesintiye uğramasını değil, duygunun nefes almasını sağlar. Şairin “Aynıyım / Değişmedim” bitirişi ise, her şey değişirken aynı kalmanın hem laneti hem direnişidir.
Deniz. Ce, bu şiirinde durgun bir melankoliyi, içsel bir fısıltıyla estetize eder. “Nafile” sadece bir başlık değil, tüm şiirin özüdür — çaba vardır ama sonuç yoktur. Aramak, bulmaktan daha anlamlıdır; çünkü kaybolmak bile bir tür varoluştur.
Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri RUSAMER – Modern Lirizm, Duygu İnceliği ve Sessizlik Estetiği Araştırma Dairesi
Vesselam.
“Kimi sevinçler vardır, dokunulursa kırılır, bakılmazsa kaybolur — işte insan onlardandır.”
Rapor No: RS-2025/DC-EL-043 Tarih: 25.10.2025 Metin: Nafile Üzerine Gözlem Notu Yazan: Ser Feyzlizof Delibal Birim: RUSAMER – Şiir, Ruh ve Sükût Analizleri Dairesi
Bir metin bazen açıklama istemez; kendi kendini fısıldar. Nafile tam da bu sessizlikte yankı buldu. Ne söyleneni yorumlamak, ne gizleneni çözmek mümkündü. Her kelime, kendi ağırlığınca yerini aldı; ben yalnızca o ağırlığa temas ettim.
Söz değil, niyet okunurdu burada. Ve niyet, kalem sahibinin sesini saklamadan, sakındığı kadar gösterirdi. Bu yüzden, söylenmişin değil, söylenmemişin payına düştü anlam.
Yazının ritmi, bir itirafın gölgesinde ilerliyordu. Ne tam bir kabulleniş, ne bütünüyle bir vazgeçiş. Arada kalmışlık; insanın en tanıdık hâli. Belki de o yüzden, metin bitmedi. Çünkü bazı metinler, yazar sustuğunda devam eder.
Gözlemin neticesi şudur: Bu durakta durulmaz, beklenir. Ve bekleyenin adını söylemeye gerek yoktur; zaten satırlar arasına çoktan yazılmıştır.
Sonuç:Kelimeler yolunu buldu, yol da sahibini.
Ser Feyzlizof Delibal RUSAMER – Şiir, Ruh ve Sükût Analizleri Dairesi
Vesselam.
Ve bazen, söylenmeyen bir kelime, bütün konuşmaların sonudur.
Rapor No: RS-2025/DC-EL-043 Tarih: 25.10.2025 Metin: Nafile Üzerine Gözlem Notu Yazan: Ser Feyzlizof Delibal Birim: RUSAMER – Şiir, Ruh ve Sükût Analizleri Dairesi
Bir metin bazen açıklama istemez; kendi kendini fısıldar. Nafile tam da bu sessizlikte yankı buldu. Ne söyleneni yorumlamak, ne gizleneni çözmek mümkündü. Her kelime, kendi ağırlığınca yerini aldı; ben yalnızca o ağırlığa temas ettim.
Söz değil, niyet okunurdu burada. Ve niyet, kalem sahibinin sesini saklamadan, sakındığı kadar gösterirdi. Bu yüzden, söylenmişin değil, söylenmemişin payına düştü anlam.
Yazının ritmi, bir itirafın gölgesinde ilerliyordu. Ne tam bir kabulleniş, ne bütünüyle bir vazgeçiş. Arada kalmışlık; insanın en tanıdık hâli. Belki de o yüzden, metin bitmedi. Çünkü bazı metinler, yazar sustuğunda devam eder.
Gözlemin neticesi şudur: Bu durakta durulmaz, beklenir. Ve bekleyenin adını söylemeye gerek yoktur; zaten satırlar arasına çoktan yazılmıştır.
Sonuç:Kelimeler yolunu buldu, yol da sahibini.
Ser Feyzlizof Delibal RUSAMER – Şiir, Ruh ve Sükût Analizleri Dairesi
Vesselam.
Ve bazen, söylenmeyen bir kelime, bütün konuşmaların sonudur.
Savruk. Çarşamba ya da pazar günleri yayımla şiirlerini. Hiç güne gelmeyenlerin içinden e-robot seçiyor. Yalnız erken saatte yayımla. Beğeniye yoruma da bakıyor sanırım.
Savruk. Çarşamba ya da pazar günleri yayımla şiirlerini. Hiç güne gelmeyenlerin içinden e-robot seçiyor. Yalnız erken saatte yayımla. Beğeniye yoruma da bakıyor sanırım.
"köşeye sıkışmış bi sevinçsin gözlerimi kapıyorum görmemek için" Şiirinizin şah damarı olan bu dizelerle başlayan etkili akış, düşsel ve düşünsel dalgalar yayarak ve yaşatarak yüreği sarıyor. Kutlarım. Saygılarımla.
Bir zamanlar bir güzel dostlar,dostluklar vardı.. o güzel atlara binip,deniz kenarlarına,tatile gittiler.. ne bir selam..ne bir haber...? aynı değilsin..değiştin:(((
Yaşam olan akışı içinde devam ederken kendi yaşam akıntımızda ki soluksuz kalışlar ve düşüncenin girdabında sokağa çıkan sevda dirilmeleri dünlerin biraz özlemi biraz sitemi ve yeniden umuda duran sevgi çığlığı...
Günün güncesiyle başlayan şiir an a vuran bir depremle bitiyor ve bu deprem yürekte yaşanıyor... Herkesin kendi kurgularından sorgularından düşüncelerinden anlar bulacağı ve dizelerle özdeşle bileceği güzel bir şiir ve şiir hakkettiğini almış ...
Tebrik ederim Deniz hanım Emeğine Yüreğine sağlık ...
Taylan KOÇ tarafından 4.9.2025 12:31:03 zamanında düzenlenmiştir.
Hoş geldiniz hocam Evet şiirinizi okuyunca aklıma önceki yıllar geldi Çok kişiyi haturladım Gerçekten kaliteydi . Güzel günlerde güzellikler paylaşmak üzere
Bu şiirin dünyasını, kimyasını, ritmini, duygusunu hatta alçakgönüllü kırılganlığını bile çok ama çook sevdim deniz.
Çok masumca, çok sevecen bir anlatım...henüz dünyanın çamuruna kirine bulanmamış, daha henüz kötülük bu hikãyeye uğramamış gibi...
Kafamı uzunca bi süre dinlemek isteyeceğim masalsı bi yerin iç huzurunu; 60 saniyelik kısa bi süreyle bütün hücrelerime yaşattı bir anda desem abartmış olmam.
Dupduru bir içsellik ve hissiyat Çok g(üz)eldin Deniz 🤍
Gündelik hayatın küçük ayrıntılarından yola çıkarak eksiklik duygusunu, yarım kalmış sevinçleri ve iletişimsizliği derin bir hüzünle yansıtıyor. Özellikle “salkım olamamışlığımız” imgesi, bütün şiirin duygusunu özetleyen güçlü bir kırılma noktası olmuş.
ben niye geç gördüm şiirlerinizi, niye okumadım daha önce diye sızlandım. denizin gönderdiklerini bulabilmek için kıyı boyunca gezinirken birden onlarca badire atlatmış, hayatın tüm izlerini yüzüne nakşeden bir dal parçasına rastlamak gibiydi şiiriniz. bir başka şiiri seçmiştim güne, sizin bu muhteşem şiirinizide gönlüme seçtim. çokça tebriklerimşle. selamlar saygılar
Yıllar sonra geri dönmüşsünüz, aynı sakinlik aynı kırılganlık. Şiirinizde "Aynıyım değişmedim" diyorsunuz ama okurunuz değişmiş: Çünkü sizi özlemiş. Serkeş tarafımla sorayım: Kuşlar uçuyor da siz niye geç uçtunuz bu taraflara? Bir kalimerera eksik eski ekipten. Ha: Hala 42 numara mı ayakkabıların :) Saygılar öğretmenim.
Evet biri Temuçin (Cengiz Han) Dünya liderinin adı; diğeri İbrahim. Tek tanrılı dinlerin peygamberi. Hayalleri büyük. Kendi de, bize tenezzül etmesi şansımız .
O eski günleri ben de çok özlüyorum lakin hayat herkesi bir başka yöne savurmuş gibi. Gerçi savruğun savrulmasında büyük payım var. Yıllaaar yıllar önce aşk çeşmesinde onun için dilek tutacağıma söz vermiştim. Tuttum da. Sonra öğrendim ki dileğim kabul olmuş savruk evlenmiş, bebeleri olmuş:)
5-6 yıl kimseyi takip etmediğim bir adresteydim. Haklısınız. Günaşk ranca (Jir) o da Defterde. Gua Sha nikiyle yazıyor. Yine bazen bir şiirin altında deli sohbetler ederiz umarım deniz kızı .
Evet biri Temuçin (Cengiz Han) Dünya liderinin adı; diğeri İbrahim. Tek tanrılı dinlerin peygamberi. Hayalleri büyük. Kendi de, bize tenezzül etmesi şansımız .
O eski günleri ben de çok özlüyorum lakin hayat herkesi bir başka yöne savurmuş gibi. Gerçi savruğun savrulmasında büyük payım var. Yıllaaar yıllar önce aşk çeşmesinde onun için dilek tutacağıma söz vermiştim. Tuttum da. Sonra öğrendim ki dileğim kabul olmuş savruk evlenmiş, bebeleri olmuş:)
5-6 yıl kimseyi takip etmediğim bir adresteydim. Haklısınız. Günaşk ranca (Jir) o da Defterde. Gua Sha nikiyle yazıyor. Yine bazen bir şiirin altında deli sohbetler ederiz umarım deniz kızı .
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
