“-onnar seni isdemişler ve
sen de isdemişsin, gönlün olmuş,
ırazı gelmişsin bi kere
“-he” demişsin kiyne, aylen ırazı ğelmiş,
boban da vermiş
“hayırlı osun” demiş..

“gari bi taha
gattiyen.. asla ve asla
yok gocamı se(v)meyyon
yok höle, olmadı böle” demecen
ebi cetdi bu kellameyi ağzına almacan..
neyye biliyon mu..
bunu deyen gişinin nikahı gabil değil..
nikahın düşer, Allah mafaza

neyye?;
çünkü, gönlünden çıkarttın
anacına ğeşdin,
garşına aldın,
bi taha asla hiş bişiy esginki ğibi olmaz
isdemediğin
gönünde olmayan biri
öyle zamanda bi cima etdin mi..
onun adı cima deği(l),
zina olur zina gari

bi deee
gebe galısan, eh gari,
var get ötesini sen düşün
doğcak çocu(ğu)n ne günahı var
onun da adı veled-i zina olur,
dahası da o çocuğa “gırık dölü..” deller!

ya(hu)t da
se(v)meden, isdemeden
malı mülkü uçu gocaya varan,
gız da fa(hi)şadır, ha! n’olu
müşderisi bi denedir o ğadak..

zati(enden)
bi adam kızını gönlü yoğukana
malı maşatı var diye
başlığ uçu
duttuda goca
bobası yaşındahı bi herife verdi mi
kim ne derse desin
onun yaptığı haşa-sümmaşa
doğrudan doğruya pezemekdir,

se(v)meden yattığın uçu da
yapdığın iş de bi nevi orasbılık,
fa(hi)şalık..
ben o gadak deyen gerisini sen anna..
onun uçu birine hı decende
adın, gapın, evin-aylen değişecek
ömrüyün sonuna gadar
bi ömür mühebbet dama girecen
al sana cehendem
cennet edebilisen ne ala
sırat köprüsü
kıldan ince
gılışdan kesgince
şükür..

gönnüyün almadığı biriynen cennetde olsan nolacak
nayeti bi veled-i zina doğacak
o veledi zinadan da
ne vetana, millete
ne ümmet-i müslimana
hayır umulu(r)
ondan hayırlı evlat olur mu
ı – ıhh
olmaz valla billa

emme;
sen hayır dileyosan
olcağ(ı) varısa “hı”
ıcıık bile bi olmazı varısa daa
“ya-a” decen
olcak gibiyse de
“iciği-cücüğü” demecen

bi kere
“olur” dediysen de
sonurattan mayır-muyur edip
yolu-yorgunu (y)okara sürmecen
“şükür emrine
Allah böyle minasip görmüş” decen
çeneni dutcan
gıçıyın üsdüne oturacan
adam gibi garı olacan
ana olacan
“hayrı” dilecen

dediklerimi eyi belle
ben sana eyinniği
eyi-gözel-d(ğ)ru bildiğimi dedim
aklın yattıysa dediğimi dutarsın
emme eyi yanını kendin bilisin
gerisini sen düşün davşın
bildiğin yola ğedersin
vay sen ettin demessin”

“-gı aba neyye öyle deyon
hincikinner bek donuz valla ha!
“ğarı gısmı gocasını hiş se(v)memi..
helalin..
bilemezsen öğreni
öğreninçe da(h)a çok seversin
sevdikçe sever gedersin..
evelki garının biri
“bu ğadak datlı olduğunu bilsemidin
anamın evinde bi dakka durmazdım” demiş
..
evin ayrı
gapın ayrı..
sevilme(z) mi hiş

emme ne yalan deyen
do(ğ)ruyu ahretde mi decen
emme valla se(v)medim
sevemedim getdim ben,
içim almasına almadı da
emme olduk getdik işdee
geçiymiş otuz küsür
toruna torbaya gavışdık
hindiden keyri
“hu” desek yalan
emmmeee…
..
nikahda keramet varımış bacım,
ö(y)le bilcen
nika(hı)nız gıyılınca seversin
onun-bunun dediğine aldırma sen..
sen ona-buna kimselere bakma
gaş göz atma,
tarlada-takkada yolda
peşinden dolanan olusa
endir annının çatına çapayı
annasın sende gapbelik olmacanı
eyi bellesin yalan dünnayı