En cok kanayan yerlerimi sevdim
İzmarit kalıntılarından yeni bir tarih yazmayı
İçimdeki cam kırıklarını
Ve hiç birzaman olmayacakları

Çunkü ilk ben gördüm
Sıradışı iken herşey ve heryer
Yer kabuğumdaki kırılmalar
Geç kalmışlığımdı
Ve ben sadece annemi severdim
Babamın gözyaşları iken.

Hatırlıyorum yitirmişcesine bilincini
başlarken ergenlik sancılarım kasıklarımda
Büyümekti tek derdim
Ve aniden büyüverdim


Sonra
ağlamamak için
Üstelikte hiçbirşey için
inkar etmeliydim herşeyi
inkar ediverdim

Ve sonra emin oldum
Tırnak içi üzüntüler için
Ağlayacak omuz aramak
duygusalların yobazlığı



Çünkü
Durgun deniz olmak ne zordu
Birine yaslanmak
Gizlemek derinlerindeki sırrı
Ve hiç bir zaman bulgusuna rastlanilmayan
Aşkı bulmak
Ne zordu

Ve tanrı sustu
Konusu aşk olan herşey adına...


Şimdilerde ise
Kurak topraklarda
Maydonoz yetiştirip
Kendi halime gülüyorum
Hiçbirşey olmak için
Ne çok herşey yapmışım ben...

Bugra mayıs2013