Duydum ki gidişe kurulmuş zaman,
Aklım sende kalır böyle gidersen.
Yokluğun çok acı sensizlik yaman,
Hayat zindan olur böyle gidersen.


Kırılır kanadım, kırılır kolum,
Sapar günden güne yokuşa yolum,
Aşkın kavgasında delindi solum,
Siyah gülün solar böyle gidersen.


Yürek yokluğunda dokurken çile,
Hiçe sayacaksan maziyi bile,
Onca emeklerim olur nafile,
Dertler dile gelir böyle gidersen.


Can candan koparsa onmaz yaralar,
Mutlaka hep açık kalır aralar,
Şu gönlüm bağlarken her dem karalar,
Acı bizi bulur böyle gidersen.


Bağlanan çözülmez kördüğüm gibi,
Düşlerse hep aynı, yorduğum gibi,
Riyalar alnından vurduğum gibi,
Can burnundan solur böyle gidersen.


Bırakıp gittiğin o melun günde,
Nasıl yanmaz yürek böyle gidende?
Boyun mu eğeyim sen gibi bende?
Bizi bilen bilir böyle gidersen


Ne tarafa baksam orda hayalin
Hala var mı bilmem aşka mecalin?
Ben gibi mi acep türlü ahvalin?
Tüm dünyam daralır böyle gidersen.


İstersen susuver istersen dinle,
İşim olmaz benim nefretle kinle,
Eğer “Yürüyemem" diyorsan "Senle”
Duygularım ölür böyle gidersen.



Gülhun ERTİLAV