Sevdaya düştüm bir kere, şu gönlümde yaralandı,
Emeklerim boşa gitti, nev baharım kışa döndü.

Hüzünlerden dağlar kurdum dertler bir bir sıralandı,
Ne vuslata erebildim ne de yürek harım söndü.

Ben bunları bilmez idim aşka düştüm yandı yürek,
Aydınlığı gördüm derken sanki bahtım karalandı.

Biliyordum ki her aşka kocaman bir yürek gerek,
Sevdam dedim sana geldim bin bir kapı aralandı.

Kanatlanmış uçuyordum elim ayağım dolaştı,
Yürek attı gümbür gümbür gülen gözler harelendi.

Sensiz yamandı hallerim ahımsa arşa ulaştı,
Her yanımda dolu isyan yüreğim çok yarelendi.

Beni yerden yere vurdu kader bilip sarıldığım,
Onca şeyi alt etimde boş işlerde çok zorlandı.

Sen ki beni tamlayandın şah ortadan yarıldığım,
Unutmadı bu can seni yürek hep aşkla korlandı.

Seninle başkaydı her şey, sözler başka dil başkaydı,
Aşk odunda yandı içim yürekse senle harlandı.

Bazen umutsuzda olsam onun yönü hep aşkaydı,
Binlerce kez darmadağın, milyonca kez toparlandı.

Gülhun’da der ki sevdiğim sakın karalar bağlama,
Günü geldi coştu yürek ara sıra pirelendi.

Bunlar elbet gelir geçer yeter ki sen hiç ağlama
Yıllar çabuk geldi geçti dertler bir bir berelendi



Gülhun ERTİLAV