Düşler sokağındayım gelin olmuşum niçin?
Mutlu hissediyorum elimde bir buket gül
Arkamı dönüyorum çiçeği atmak için
Diken batıyor birden eteğe düşüyor al
Kıpkırmızı oluyor ayağıma akıyor
İnsanlar gülümsüyor bakışları yakıyor.


Koşarak kaçıyorum kalabalık içinden
Isssız bir caddedeyim evler bana bakıyor
Hesap sorar gibiler düğününden kaçandan
Kan hala durmamış ki oluk oluk akıyor
Ellerimi kaldırdım gösterme çabasıyla
Bir adam beliriyor üstünde abasıyla.


Yaklaşıyor yanıma gözleri kinle dolu
Bir zarf tutmuş elinde bırakıyor elime
Neden konuşmuyor ki yoksa ölümü solu?
Bir şey düğümleniyor sus diyorum dilime
Usulca zarfı açtım okuma niyetiyle
Kelimeler düşüyor acının diyetiyle..


Eğilip topluyorum elime geçenleri
Bir avuç bile etmez hepsi safsata zaten
Birden rüzgar çıkıyor veriyor uçanları
Aşk nağmesi beklerken eğrelti otmuş biten
Fırlatıp atıyorum adamın ayağına
Heceler uygun değil bu aşkın uyağına.


Bir kadın beliriyor tam çıkarken sokaktan
Saçıma yapışarak yerlerde sürüklüyor
Adama bakıyorum kurşun yemiş şakaktan
Kadın sanki amazon korkuyu körüklüyor
Bağırmak istiyorum sesim bir türlü çıkmaz
Birden uyanıyorum rüyalar ruhu yakmaz..


Ayvazım DENİZ